Gallant bewijst wederom hoe meesterlijk V.E. Schwab je mee kan trekken in een andere wereld. Na de vertaling van de fantasy-serie Kleuren van de magie en de meer literaire hit Het onzichtbare leven van Addie LaRue, komt de Boekerij nu met een jeugdboek van de hand van Schwab: Gallant. De veertienjarige Olivia ontdekt dat op haar familielandgoed Gallant de grens met de dodenwereld wel heel dun is.
Leestip: We hebben een uitgebreid in twee delen met V.E. Schwab gehouden, lees deel 1 hier en deel 2 hier.
Verhaal
Olivia werd als kind achtergelaten in een weeshuis met alleen het dagboek van haar moeder als erfenis. Dat is genoeg reden om een thuis te willen hebben, maar het zit ook niet mee dat ze zich een buitenbeentje voelt omdat ze niet kan praten én schimmen van doden om zich heen ziet. Dan ontvangt ze een uitnodiging van een familielid om naar Gallant te komen. Dé plek waarvoor haar moeder haar heeft gewaarschuwd er nooit een stap binnen te zetten.
Het is natuurlijk niet heel slim om naar dé plek te gaan, waar je vermoedelijk dode moeder in haar dagboek van zegt dat je er juist niet heen moet gaan. Dat snapt Olivia ook wel. Een weeshuis vol pestende meiden en een toekomst op straat is daarentegen ook niet alles. Al vanaf de aankomst op Gallant is het duidelijk dat niet alles klopt. Olivia is een personage dat niet bang is aangelegd. Ze kan al van jongs af aan schimmen van overleden personen zien. Wat dat betekent? Dat weet ze niet. De schimmen kunnen haar in elk geval geen pijn doen. Ze is dan ook niet zo bang voor de mysteries op Gallant. Een neef die haar niks wil uitleggen, wakkert haar nieuwsgierigheid alleen maar aan. Tegen zijn wil in de andere kant van een muur in de tuin bezoeken, zorgt dan ook voor een duistere ontdekkingstocht.
Thematiek
De dood speelt regelmatig een belangrijke rol in de boeken van Schwab, zo ook in Gallant. Dat maakt dat er een natuurlijk donker randje aan het boek kleeft. Ik wil dan ook niet zeggen dat het een vrolijk boek is, hoewel ik het wel met warme gevoelens uitlas. De zoektocht naar een familie en een plek om je thuis te voelen zijn thema’s waarin je je snel kan inleven. Olivia kan niet praten en dat compenseert Schwab met beschrijvingen van de dingen die Olivia ziet en hoort. Dat doet ze enorm levendig. Het boek versterkt dit met mysterieuze tekeningen die elk nieuw hoofdstuk vergezellen. Tekeningen die van betekenis zijn voor de plot. Net zoals Olivia kan je eindeloos naar de betekenis ervan gissen en ernaar blijven kijken.
De eenzaamheid van Olivia haar bestaan heeft veel aspecten, die Schwab ontzettend mooi heeft uitgewerkt. Olivia haar identiteit bestaat niet uit ‘niet kunnen praten’ of ‘geen familie hebben’. Ze is heel een complex persoon met de verlangens en uitspattingen van een veertienjarig meisje. Dat Olivia genegeerd wordt, maakt haar boos. Ze gooit daarom met dingen, voelt zich machteloos en doet de dingen die ze wel kan om gehoord te worden. Dat ze geen stem heeft, betekent immers niet dat ze er niet is! Het is heel makkelijk om je in te leven in de situatie van Olivia. Schwab staat lang genoeg stil bij de dingen die Olivia de persoon die ze is maken, maar blijft er niet in hangen. Dat maakt het boek actiegericht en spannend. Het boek is een speurtocht die je samen met Olivia aflegt naar de antwoorden over haar ouders en het huis waar ze in terecht is gekomen. De enige kritische noot die ik heb, is dat het verhaal ondanks al zijn mooie aspecten toch lichtelijk voorspelbaar was.
Doorheen het boek blijven de andere personages een beetje mysterieus en dat draagt bij aan de spanning van de plot. De meester van het huis aan de andere kan van de muur is gevaarlijk, dreigend en zeker niet menselijk. Ik verwachtte elk moment te schrikken toen ik over hem las. Zijn vier schaduwen hebben ondanks hun gebrek aan woorden elk een persoonlijkheid die uit hun bewegingen spreekt. De familie van Olivia – of ze nu beschreven worden in een dagboek of je ze tegenkomt in het boek – stralen een afstandelijke warmte uit. Het is zo ontzettend knap dat al deze personages je dingen doen voelen, terwijl ze weinig aan het woord komen en vooral worden beschreven.
Conclusie
Dit boek geeft je een onheilspellend gevoel tijdens het lezen en dat maakt dat je zo in het mysterie van Gallant wordt getrokken. Olivia is een heerlijk spontaan personage en haar zoektocht naar een thuis en een familie zijn herkenbaar. Een spannend boek waar jong en oud van kan genieten.
