Tijdreizen, de oude moche-cultuur, en dark romance. In Levenskracht brengt Natascha haar tweeluik over de pre-inca beschaving en twee vrienden die onverhoopt verzeild raken in het verleden tot een bevredigend einde. Maar niet voordat we op het puntje van onze stoel gehouden worden met de duistere romantiek tussen Emilio en Iliyan. Een verhaal dat geschiedenis, spanning en hartstocht met elkaar verweeft tot een onvergetelijke leeservaring. Lees ook onze recensie van deel 1: Godenbloed.
Emilio heeft zich voorgedaan als god en kan er niet meer onderuit. Met hulp van Iliyan is hij ver gekomen, maar nu zal hij zijn leugen moeten voortzetten als hij wil overleven. Juan is ondertussen aan het afwachten tot hij Si kan helpen om haar zussen te redden, zoals hij beloofd had. Maar Si is al beloofd aan een ander. Al zit het Juan niet lekker, hij respecteert die verloving. Maar als ze ooit nog terug willen keren naar hun eigen tijd zal er nog flink wat bloed moeten vloeien. Kan liefde het inderdaad winnen van de haat? Of gaan liefde en haat hand in hand? Deze strijd tussen liefde en wraak vormt het kloppende hart van Levenskracht.
Murder husbands & wraak
Dit is een van de boeken waar ik met smart naar uitgekeken heb. Ik verwachtte een fantasievol avontuur over twee vrienden die per ongeluk in het verleden belandde, maar wat ik vond was een enerverend romantisch verhaal waarin twee liefdes parallel lopen: de mogelijk liefde tussen Juan en Si, die helend en gezond lijkt (maar of die liefde mogelijk gaat zijn…?) Daartegenover staat het dark romance avontuur tussen Emilio and Iliyan, voor mij dé reden om door te lezen. Wel een lichte waarschuwing, als je houdt van ‘dead dove: do not eat’ verhalen dan zal je van deze romance kunnen smullen.
Want Natascha schuwt heftige thema’s niet. De meeste hiervan komen vooral naar boven in gesprekken (die best heftig kunnen zijn), met uitzondering van dingen zoals bloed drinken, marteling en moord, die wat explicieter in beeld komen. Niet gek met de Moche-cultuur en tradities, en het bijgeloof van enkele karakters. Daarnaast vormen Emilio’s vroegere haat voor mannen die op hetzelfde geslacht vallen, en zijn nieuw ontdekte gevoelens voor Iliyan, een leidende draad in dit tweede deel waarin hij zijn eigen ‘redemption-arc’ heeft. Heerlijk duister maar met een licht randje.
Zonder teveel te willen weggeven, ‘Levenskracht’ behandelt vooral thema’s zoals familie, liefde en wraak. Het is heerlijk vloeiend geschreven en hoofdstukken zijn uit de oogpunten van verschillende karakters waardoor je een betere indruk krijgt van wat er allemaal gaande is. Sommige onthullingen kwamen voor mij niet als een verrassing, maar daar was ik eigenlijk juist blij om. En die heerlijke, en voor mijn onverwachte cliffhanger van ‘Godenbloed’ werd prima opgepakt en uitgewerkt. Het einde is eigenlijk mijn enige kritiekpuntje. Het leek of Natascha er moeite mee had. Na een goed afsluitend hoofdstuk krijgen we een epiloog, met daarin een half jaar later, en nog een half jaar later. Op dit ogenblik is de vaart er al een tijdje uit. Toch vond ik het wel interessant om te lezen hoe het alle personages vergaat na afloop, en daarmee maakt het lange einde een bevredigend slot voor de lezers die graag willen weten hoe het voor iedereen afloopt.
Conclusie
Natascha heeft het hem weer geflikt. Een krachtige en onvergetelijke duologie waarin geschiedenis en dark romance hand in hand gaan. Een likje geschiedenis, tijdreizen, het omgaan met familie, en perikelen uit het verleden. Soms krijg je de kans berouw te tonen, soms wordt die kans je volkomen ontnomen. Avontuur en spanning vind je hier ook, toch focust het verhaal vooral op de romantische ontwikkelingen tussen Juan en Si en Emilio en Iliyan. Maak je borst ook nat voor veel duistere elementen zoals offers, martelingen, wraak en moord. Wie hiervan houdt zit goed, zeker als ik de term ‘murder husbands’ laat vallen. Voor mij is Levenskracht een van die boeken die nog lang in je gedachten blijft hangen en een hoogtepuntje van het jaar.
