Schokkende plotwendingen in dystopische Cumulus van Neal Shusterman

Volgende week verschijnt Donder, van Neal Shusterman, het vervolg op Zeis en Cumulus. Voor ons nog even een goed momentje om deel twee terug te lezen, want daar hadden we nog geen bespreking van.

Een jaar is verstreken sinds Rowan van de radar verdween. Is hij het misschien die onder de naam Lucifer de ene na de andere verdorven Zeis elimineert? Ondertussen daagt Citra met haar unieke dorsmethode de regels van de Orde uit en verzet ze zich fel tegen het gedrag van de nieuwe generatie. Daarmee maakt ze de nodige vijanden, maar wie heeft het op haar leven gemunt? De Cumulus heeft geen controle over de Zeisen. Hij mag niet ingrijpen en moet machteloos toezien hoe de Orde steeds verder afglijdt… Of lukt het hem toch om zijn eigen wetten te omzeilen?

Vanuit veel perspectieven belicht

Cumulus speelt zich een jaar af na het eerste deel, Zeis, wat de hoofdpersonen de ruimte geeft om te wennen aan hun nieuwe positie en zo een mooi startpunt creëert voor dit tweede deel. Hoewel Rowan en Citra nog steeds de hoofdpersonages zijn, worden er nog minstens tien andere perspectieven aangesneden en komen er ook binnen een hoofdstuk meerdere sprekers aan bod. Dit deel kan daardoor iets chaotischer overkomen dan het eerste boek, waarbij dat beduidend minder was. Daar staat tegenover dat het verhaal wel vanuit veel oogpunten belicht wordt en je zo een goed overzicht krijgt over alles wat er gaande is. Want dat is best wat.

Citra en haar mentor moeten onderduiken, ook Rowan leeft onder de radar, zijn voormalige beste vriend Tyger krijgt een grotere rol, de zogenaamd overleden Zeis Faraday voert een onderzoek uit en daarnaast krijgen we ook nog mee wat de antagonisten aan het doen zijn. Verder wordt er ook nog een nieuw personage geïntroduceerd die een belangrijke – en hele interessante! – rol speelt: je moet dus wel je aandacht erbij houden.

Een completer beeld van de samenleving

Waar we in het eerste boek vooral leren wat een Zeis doet, hoe de leerlingen-zeisen daarmee omgaan en hoe de zeisen-gemeenschap zich verhoudt tot de rest van de samenleving, zoomt het verhaal nu uit en speelt het zich op een veel grotere schaal af. Andere groeperingen – zoals de religieuze Tonisten en de Onzindelijken – worden geïntroduceerd, waardoor we een completer beeld krijgen van de samenleving. Hoewel de doorsnee mens een heel tevreden leventje heeft, zien we dat er op politiek niveau van alles gebeurt en dat iedereen met nacht tóch – net als “vroeger” – beproefd wordt. Na ieder hoofdstuk volgt er een beschouwing van de Cumulus, die als kunstmatige intelligentie voor allerlei (morele) dillema’s komt te staan en die de lezer aan het denken zet.

Sterke plotwendingen en een verbijsterend einde

In Cumulus zien we Rowan en Citra zich ontwikkelen en hoe ze, ondanks alles wat er op hen af komt, trouw aan zichzelf proberen te blijven. Lezers die hopen op een verdere uitwerking van hun romance zullen wellicht wat teleurgesteld worden, want ze zijn zelden in staat om bij elkaar in de buurt te komen. Persoonlijk vond ik het juist wel verfrissend dat dit wat op de achtergrond bleef, want er was eigenlijk niet echt ruimte voor. Het verhaal is nog spannender dan zijn voorganger, met een paar hele sterke plotwendingen en een knallend einde die me verbijsterd achterliet. Gelukkig laat het slotdeel Donder niet lang op zich wachten!

Conclusie

Cumulus is een sterk vervolg op het dystopische Zeis, waarin niemand meer een natuurlijke dood sterft en het aan Zeisen is om levens te beëindigen. De personages komen voor wrange dilemma’s te staan en de auteur deinst niet voor schokkende plotwendingen terug. Het verhaal eindigt met een flinke cliffhanger die de lezer reikhalzend naar het laatste deel doet uitzien.

• Koop bij BOL.com