Ongeto’s vuurdoop is een vlot ya-debuut van Jits Tharner

Dertig jaar geleden is de Khalio aan de macht gekomen in de zuidelijkste prefectuur van het land omringd door zee. Sindsdien worden de burgers gedwongen om op het land of in de fabrieken in de stad te werken. Niemand weet wat er gebeurt met de dingen die geproduceerd worden in de fabrieken en de burgers van het land zijn hopeloos. Je verzetten tegen de Khalio is zinloos, ze pakken je op en gooien je in de cel.

Toch is er een dorp, verborgen in de bergen, waar men bezig is met het verzet. Kinderen worden hier getraind voor speciale missies. Ongeto, een van de meest getalenteerde strijders, is klaar om op zijn eerste missie te gaan. Hij krijgt vanwege zijn grote talent meteen een moeilijke missie, namelijk een mede-verzetsstrijder bevrijden uit het paleis van de Khalio.

Onderweg ontmoet hij een blinde Ziener, iemand met magische krachten, die door de Khalio worden opgejaagd en vermoord. Het blijkt een ontmoeting die Ongeto’s leven op de kop zal gooien. Een ontmoeting die zorgt voor een nieuwe missie.

Schrijfstijl

Ongeto’s vuurdoop is het eerste boek van Jits Tharner, gelabeld als YA fantasyroman vanaf 14 jaar. Het is vlot geschreven en je wordt meteen in het verhaal gezogen. De gebeurtenissen volgen zich in rap tempo, maar het verhaal is niet alleen maar in hoog tempo geschreven. Tharner weet de lezer heel goed te boeien door te spelen met het tempo. Op de juiste momenten even gas terugnemen, om even later weer vol gas verder te gaan.

Tharner is er ook goed in geslaagd om het verhaal heel levendig te beschrijven. Het is ook zeer simpel geschreven, je hoeft niet een grote verzameling aan personages of verschillende verhaallijnen te volgen. Je volgt Ongeto en dat is het. Ongeto en Heco, de verzetsstrijder die hij moest bevrijden, zijn de enige personages die daarmee uitgediept worden. Alle andere personages blijven op de vlakte. De gebeurtenissen zijn allemaal niet heel diepgaand, maar ze kloppen wel.

Enige minpunt vind ik persoonlijk dat het iets te kinderlijk is geschreven. Het is uiteraard een YA, maar de personages van Ongeto en Heco komen eerder overeen met kinderen van 12 jaar en zo leest het verhaal ook naar mijn mening. En dat terwijl er in het boek verteld wordt dat Ongeto 18 jaar oud is. Dit komt totaal niet zo over, het is dat het verteld werd ergens halverwege het boek anders had ik persoonlijk gedacht dat het twee jonge kinderen waren van een jaar of 12.

Conclusie

Ongeto’s Vuurdoop is een debuutroman waar Jits Tharner trots op mag zijn. Het verhaal leest soepel en snel. Het is levendig en fantasierijk beschreven. Een boek dat de jeugd zeker zal aanspreken, maar voor volwassenen wellicht iets te rechtlijnig is. Minpunt voor mij is toch wel dat de personages van Ongeto en Heco te jong overkomen.

• Koop bij BOL.com