Als je iets voor elkaar wilt krijgen, of advies nodig hebt, is de bliksemboom de plek waar je heen moet. Niet vanwege de boom, maar vanwege de persoon die er onder zit. Dat is namelijk Bast, een fae die voor alles een advies of een oplossing heeft. Er zit echter wel een addertje onder het gras, hij doet het niet voor niks. En kom nu niet aanzetten met geld, want dat is niks waard bij Bast. Hij wil een gunst van jou, of een geheim, een geheim wat alleen jij weet, anders heeft het geen waarde meer. En soms kan je hem een object geven, maar dat is gevaarlijk, want als er iets is wat Bast niet wil is bij iemand in de gunst staan. Daar kan hij niet mee omgaan.
In Het smalle pad van verlangen volgen we Bast voor één hele dag. Van ‘s ochtends vroeg, tot ‘s avonds laat. Er komen vele kinderen met problemen bij Bast langs tijdens deze dag, met allemaal losse problemen van elkaar. Is dan niks in dit boek met elkaar verbonden? Of voorziet Bast alles…
Personages
Waar we eerder in De Muziek van de Stilte meer leerden over Auri, een personage uit de Kronieken van Kvothe, volgen we nu dus Bast. Ook Bast is een personage uit de Kronieken-trilogie. Bast is een fae die kinderen voorziet van raad en gunsten, maar wel tegen betaling van geheimen, gunsten of andere objecten. Bast is een volwassen personage en is erg geslepen. Hij doet alles, maar dan ook alles met een plan. Hem ontgaat ook niks wat er speelt in het dorp. Dat komt uiteraard ook door alle geheimen en gunsten die hij verdient met zijn raad.
Schrijfstijl
In Het smalle pad van Verlangen heeft Patrick Rothfuss zijn eigen schrijfstijl weer geweldig toegepast. Het leest zo lekker weg, zonder dat het saai wordt. Telkens als je eigen spanningsboog weer wat begint te verslappen, gebeurt er wel weer wat waardoor die weer vol op spanning komt te staan. Hoe kinderlijk eenvoudig het ook allemaal lijkt, het is een geweldig verhaal geworden. Verwacht als lezer geen grootse dingen of veel actie, dat ga je in dit boek niet vinden. Maar dat is iets wat je ook totaal niet mist. Rothfuss heeft z’n geweldig levendige schrijfstijl, alsof je het echt voor je ogen ziet gebeuren. Alsof je erbij bent en het van een aantal meter afstand in ogenschouw neemt. Je hoort de personages praten, je ziet ze treuzelen, je voelt de onderlinge spanning. Dat is echt een kracht van Rothfuss die je maar bij weinig schrijvers ziet.
Het is weer een kort verhaal wat zich ook daadwerkelijk in een korte tijd afspeelt, namelijk in een dag. Het boek is qua lengte perfect voor het verhaal. Te kort zou het niet goed uit de verf komen, maar veel langer en het verhaal zou langdradig en saai worden. Een kunst op zich om niet onnodig uit te wijden of te compact te schrijven. Net als in De Muziek van de Stilte hanteert Rothfuss een schrijfstijl die past bij het personage, het is dus weer een andere stijl dan die je kent van de Kvothe boeken. Hierdoor beleef je het echt vanuit Bast.
Illustraties
In het boek zijn regelmatig paginagrote illustraties te vinden. Deze geven in een prachtig passende tekenstijl een voorwerp, personages of een scène weer. De tekeningen geven een extra dimensie aan het verhaal waardoor het nog meer gaat leven.
Conclusie
Rothfuss begint zijn boek, zoals we van hem gewend zijn, met een voorwoord waarin hij de lezer adviseert om het boek niet verder te lezen. Hoewel hij weer adviseert om eerst de Kvothe boeken te lezen voordat je aan dit boek begint, is dit boek prima als zelfstandig boek te lezen. Je mist niet veel als je het niet gedaan hebt, dit in tegenstelling tot De Muziek van de Stilte die je niet kan lezen zonder de informatie uit de eerste Kvothe boeken.
Hoewel het niet het boek is waar we vol verlangen op hebben gewacht, is het toch een boek wat je niet wilt missen. Rothfuss heeft weer een prachtig kunstwerk op de markt gebracht met dit boek. Een geweldig boek dat je ergens toch met een bedroefd gevoel dicht slaat omdat het uit is. Je wilt als lezer gewoon blijven doorlezen over alles wat er in die wereld gebeurt.

9789049202859
Boekerij
Maart 2024
Hardcover
160 pagina’s
Lia Belt