FW leest Klassiekers – Het Oog van de Wereld Proloog t/m H10

Vorige week werd uitgelegd wat ons plan is met deze nieuwe serie. In stapjes van telkens tien hoofdstukken bespreken Richard en Davey de klassieker Het Oog van de Wereld, het eerste deel van Het Rad des Tijds van Robert Jordan. Voor Richard zal het zijn eerste keer worden, voor Davey, al sinds zijn jeugd groot fan van de serie, een terugkeer naar de serie. Samen gaan ze het gesprek aan over hun leeservaringen en verwachtingen om te zien of het boek de tand des tijds heeft doorstaan en de status van klassieker terecht is!

Proloog tot en met hoofdstuk 10

Het verhaal begint met een onheilspellende proloog die de lezer meeneemt naar een ver verleden, waar de legendarische Lews Therin Telamon, de Draak genoemd, zijn verstand heeft verloren nadat hij in zijn hoogmoed dacht de Duistere voor altijd van de wereld te kunnen afschermen. De strijd tegen de duistere blijkt al sinds het begin der tijden gevoerd te worden en elke keer als het rad wentelt zal de strijd opnieuw opleven.

Hierna worden we geïntroduceerd in het dorpje Emondsveld, gelegen in de afgelegen regio Tweewater, waar de hoofdpersonen Rhand Altor, Mart Cauton en Perijn Aybara opgroeien in een ogenschijnlijk idyllische omgeving. Iedereen is druk bezig met de voorbereidingen voor het feest van Beltije, maar deze worden ruw verstoord wanneer het dorp wordt aangevallen door angstaanjagende Trolloks, aangevoerd door Schimmen. Ze hebben geluk dat (niet geheel toevallig) de Aes Sedai Moraine en haar zwaardhand Lan in het dorp zijn aangekomen. Moraine onthult dat Rhand, Mart en Perijn in groot gevaar verkeren, omdat de Duistere achter hen aan zit. De drie jongens ontvluchten Emondsveld samen met Egwene Alvere en de bard Thom Merrilin, en gaan op weg naar Tar Valon, de stad van de Aes Sedai.

Richard

Het Rad des Tijds staat al heel lang op mijn lijstje om te gaan lezen, maar vanwege de grote omvang van de serie durfde ik er niet aan te beginnen. Nu begin ik er, dankzij deze read-along, toch aan. De eerste stap is gezet en de proloog plus de eerste 10 hoofdstukken zijn gelezen!

Wauw, dat is mijn eerste reactie. Wauw, dit is fantasy zoals ik het graag zie. Je wordt meteen in het verhaal gezogen en er is eigenlijk vanaf het allereerste begin al meteen de nodige actie. De personages worden ook goed neergezet, waarbij het tof is dat de drie jongens, Rhand, Perijn en Mart, ook echt verschillend zijn qua karakter. Ook de eerste kennismaking met Moraine en Lan is gemaakt. Je merkt aan alles dat dit ook allemaal hele belangrijke personages gaan worden in dit verhaal. Er is meteen vanaf het begin een duidelijk onderscheid gemaakt in hoofd- en bij personages. Dan kom ik wel op een klein minpuntje van mijn kant, door de manier van schrijven is het meteen duidelijk dat Rhand de persoon is die de schim zoekt. Zo heeft Rhand een veel grotere rol dan de anderen in deze eerste tien hoofdstukken. Mart en Perijn zijn wel belangrijk, maar doen wel onder voor Rhand, dus dat is geen mysterie meer.

De wereldbouw is geweldig, de verschillende wezens die er in voorkomen zijn tof. Al met al ben ik zeer enthousiast en heb ik zeker nog geen spijt dat ik daadwerkelijk begonnen ben. In de recensies die ik hier en daar tegen ben gekomen was het verwijt dat het heel erg op In de Ban van de Ring  leek, maar hier heb ik tot op heden echt nog niks van gemerkt en vind het wel degelijk een totaal ander type verhaal.

Davey

Ik krijg altijd fijne gevoelens als ik weer eens lees over het rad dat draait en een wind die begint te blazen (het standaard begin van elk eerste hoofdstuk in de serie). Ik heb de meeste boeken meermaals gelezen, maar dan vaak de latere delen, dus dit eerste boek heb ik niet eens zo heel vaak gelezen. Ik ben dus ook wel benieuwd naar mijn eigen ervaring in hoe ik tegenwoordig denk over de introductie tot de serie! En dit keer lees ik het boek niet alleen voor mezelf, maar vraag ik me steeds weer af hoe het zou zijn voor iemand die het nooit gelezen heeft.

Het begin van de serie (en later komen ze ook nog wel eens terug) is er een waar wel meteen enkele tropes aangeraakt worden. Een vreemde buitenstaander, liefst magiër, komt de eenvoudige boerenzoon vertellen dat een duistere macht met de wens de wereld te breken achter hem aan zit en neemt hem samen met een klein reisgezelschap mee de wijde wereld in. Toch weet Jordan meer dan genoeg originele elementen in zijn verhaal te brengen, in dit specifieke voorbeeldje is de oude wijze tovenaar een krachtige vrouw, en blijken de vrouwen de enige magiërs te zijn die deze wereld kent (ze worden geleiders genoemd), omdat mannen die kunnen geleiden zich tot waanzin drijven, zoals we in de proloog achter waren gekomen.

Wat mij in deze eerste tien hoofdstukken vooral opvalt is hoeveel informatie Jordan over zijn wereld en de geschiedenis ervan weet te geven, zonder dat het op mij overkomt als infodumping. Zoveel plaatsen, personages, cultuur en termen die langskomen. Daarbij vroeg ik mij af Richard, hoe dat op jou overkwam? Je schrijft dat je de wereldbouw tof vond. Nadat ik zo vaak de serie heb herlezen, voelt het voor mij zo bekend, maar ik kan me voorstellen dat het voor een eerste keer misschien best veel is om er een overzichtelijk beeld bij te krijgen? Of is dat ook helemaal niet nodig om je in het verhaal te verliezen?

Richard

Infodumping? Nee, ik moet zeggen dat het niet als veel op mij is overgekomen. Er gebeurt weliswaar best wel wat in de eerste tien hoofdstukken, maar het is wel redelijk gedoseerd gebracht. Zo worden de trolloks netjes geïntroduceerd, de mysterieuze duistere man op het paard is in het begin niet meer dan dat, maar wordt later omschreven als een schim en de daarbij behorende uitleg over wat dat dan is.

En ook de Aes Sedai krijgen een introductie. Doordat dit niet allemaal tegelijk komt maar eigenlijk per hoofdstuk een beschrijving, blijft het overzichtelijk. Ik heb wel sterk het gevoel dat het nog maar een topje van de ijsberg is en dat we nog veel meer over ons heen gaan krijgen. En ook de introducties van schimmen en Aes Sedai en zwaardhanden is nog redelijk summier, dus daar verwacht ik ook nog wel de nodige verdiepingsslag in als we verder in het boek of in de serie zijn. Maar het begin is goed, Jordan vertelt echt alleen het noodzakelijke en daardoor is het goed te volgen.

Volgende week de volgende tien hoofdstukken!