Samenwerking en offers in De eer van de Boselfen

Welkom bij weer een recensie over de Elfen! Dit keer behandel ik de Elfen strip nummer twee. Waar ik vorige keren de Blauwe Elfen volgde in delen 1 (Krystal van de Blauwe Elfen) en 6 (De Missie van de Blauwe Elfen) van de serie, gaat deze strip een andere kant op. Deze reeks, deel 2, 7 en zo verder, behandelen de verhaallijn over de Boselfen. Dit deel heet dan ook De eer van de Boselfen. Hierin maken we kennis met de al eerder genoemde boselfen, die erg teruggetrokken leven en waar nog weinig over gesproken is. Het overkoepelende thema van deze strip is: kunnen mensen en elfen ooit vrienden zijn of worden? Laten we daar snel achterkomen!

Leestip: Alles over de volkeren van Aquilon in dit artikel >

Het verhaal

De mensenstad Eysine wordt door Orc-huurlingen belegerd, en de situatie lijkt uitzichtloos. De koning van de stad vermoed dat de Orks zijn ingehuurd door rijke lui om hun koninkrijk onder de duim te krijgen. Zo kunnen zij er weer meer geld aan verdienen. Hun opzet lijkt te slagen, want Eysine is zonder is zonder bondgenoten en heeft het zwaar. Prinses Llali besluit dat het tijd is om hulp te halen en wil zich beroepen op een eeuwenoud pact tussen de mensen en de boselfen. Ze reist naar het woud van de elfen, maar wordt onderweg aangevallen door goblins en kobolden. Haar compagnon wordt gedood, maar zelf weet ze een tijdje te ontsnappen. Tot het moment dat ze in een oude ruïne wordt ingesloten door de kobolden.

Hier wordt ze gered door een boself genaamd Yfass. Hij is de zoon van elfenkoningin Eliseii. Yfass neemt het op tegen een overmacht aan kobolden en doodt er een aantal. Maar dan wordt hij ingesloten en moet Llali hem weer redden door haar magie te gebruiken. Terug in het rijk van de boselfen blijkt dat de verhoudingen tussen mensen en boselfen inmiddels bekoeld zijn. De vroegere vriendschap tussen beide volkeren was verdwenen nadat de druïden van de mensen, de schakel tussen beide volkeren, werden uitgemoord.

Llali blijkt de magische gaven van een druïde te bezitten en wilt zich wel laten opleiden tot druïden. Yfass vind dat een goed plan zodat zij samen weer het contact tussen mensen en elfen kunnen herstellen. Zal het Yfass en Llali lukken om hulp te krijgen voor Eysine en de band tussen mens en boself weer te herstellen?

Boselfen, diepe lore en offers

De boselfen die eindelijk ten tonele komen hebben veel weg van de woudelfen van Tolkien. Dezelfde neerbuigende kijk op mensen, de arrogante houding en de natuur heilig verklaren. Ik had graag een eigen echte draai gezien aan dit volk, net zoals er bij de blauwe elfen is gedaan. Toch zorgt er voor dat deze vorm van de boselfen wel heerlijk vertrouwd aanvoelen.

Er wordt een klein beetje gehint naar gebeurtenissen die eeuwen geleden voorbij zijn gegaan. Dit wordt zo vaak gedaan, het gaat echter nooit de diepte in, dat het hunkert naar meer. Ik wil lezen over vroeger, over het verleden en de ‘lore’ of wereldbouw. Ik ben nou eenmaal een man van droge kost blijkbaar. (Zo prefereer ik ook De Silmarillion boven In de Ban van de Ring). Ik snap dat een strip niet het juiste format is voor ontzettend veel diepgang, maar omdat er zoveel naar gehint wordt, hoop ik toch nog wat meer te kunnen oppikken bij het lezen bij de vervolg delen.

Ook het gemis van een kaart voel ik erg. Er wordt gesproken over leden van een archipel die handelen met Eysine, een zeearm en andere geologische termen die belangrijk zijn voor de motivatie van de personages, maar die ik allemaal niet kan plaatsen omdat er verder geen uitleg bij zit. Jammer, het toevoegen van een kaart of een appendix met beschrijvingen van namen had er voor gezorgd dat ik extra deel uitmaak van het verhaal en de personages.

Verder zit deze strip vol offers. Offers van de twee hoofdpersonages die bitterzoet zijn. Hierdoor is het einde bruut voor deze stripreeks. We zijn pas bij deel 2 en nu al een einde die Het Lied van Ijs en Vuur waardig is. Bitterzoet en pijnlijk. Dat zijn krachtige emoties waar zowel de tekenaar als de auteur mooi mee heeft gespeeld. De tekeningen zijn sowieso al mooi, maar bij deze belangrijke scenes springen ze echt tot leven. Prachtig.

Conclusie

De eer van de boselfen is een verhaal over offers en of mensen en elfen, na een gezamenlijke samenwerking en een lange periode van haat, nog wel kunnen samenkomen. De strip stelt de boselfen zodanig voor dat deze vraag negatief beantwoord zou kunnen worden. Gelukkig voor ons als lezers is er één enkele boself die niet gelooft in wat hem geleerd wordt. Hij is bereid om zijn leven te geven voor een verbond tussen mensen en elfen. En ook Llali is bereid om te sterven voor het oude pact dat er ooit was. Zij zijn degene die ervoor kunnen zorgen dat mensen en boselfen weer nader tot elkaar komen. Een mooi concept dat niet nieuw is, maar wel goed uitgevoerd wordt!

Ik heb extreem genoten van deze strip. De mooie vormgeving, de vragen die gesteld worden, de hoofdpersonages en de mooie wereldbouw. Ik ben inmiddels ontzettend fan aan het worden van deze reeks.

Het enige gemis van de kaart en/of appendix hoop ik in latere strips nog wel terug te vinden. (Zo weet ik dat strip 6 een kleine kaart bevat, dus er is hoop.)

• Koop bij BOL.com