Terug in de tijd en terug naar de natuur. Wolvenvrouw van Hay van den Munckhof is een heerlijk prehistorisch verhaal waarin de jonge Kita haar beste vriendin stervend aantreft bij de rivier. Ze weet gelijk wie de dader geweest moet zijn. Haar stam neemt wraak terwijl Kita zich klaarmaakt voor een belangrijke keuze in haar leven. Maar dan ontdekt ze dat ze een grote fout gemaakt heeft.
Liefde maakt blind
Een verhaal over wraak en wroeging, en vooral een prachtige reis door de natuur. Verliefdheid en opbloeiende aantrekkingskracht spelen een belangrijke rol, maar ook culturele verschillen, vooroordelen, zelfontdekking, opgroeien, en het leren toegeven van je eigen fouten. Alles zit perfect verpakt in dit pakkende ‘coming-of-age’ verhaal.
Ik had niet gedacht dat het verhaal mij zo snel het boek in zou trekken. Met enkele pittige thema’s weet Hay een kort, vlot lezend verhaal te brengen dat ondanks alles luchtig aanvoelt en de lezer met een tevreden gevoel achterlaat. Die mag op mijn boekenplank erbij. Een schattig formaatje, niet al te dik, maar boordevol herkenbare en actuele thema’s – ondanks dat het verhaal in de oertijd is gezet.
Heftige thema’s in fijn verhaal
En het is ook letterlijk een coming-of-age wanneer Kita een echte vrouw wordt. Eerst door haar lichaam, wanneer ze voor het eerste bloedt en de keuze voor een man mag maken. Maar ja, liefde maakt blind, en de spanning zit dan ook vooral in de koppigheid van de opgroeiende Kita en de keuzes die ze zal gaan maken. Haar tweede opgroeien is mentaal. Zo wordt zij geleidt door het geloof van haar stam in de geesten (die de stamleden zullen leiden en zullen straffen wanneer zij iets misdoen). De stammoeder en stamvader, maar ook Kita’s andere vriendin laten haar in haar waarden, waardoor zij zelf de ruimte krijgt om haar eigen keuzes en beslissingen te maken. Vooroordelen en onderlinge rivaliteit in de stam zorgen voor complicaties.
Wolvenvrouw leest soepel, met een taalgebruik dat eenvoudig en toegankelijk genoeg is voor tieners en volwassenen. Maar ook wil ik een paar ‘trigger warnings’ geven. Zo speelt het verhaal zich af in het verleden en wordt er gejaagd op dieren, gemoord, en is Kita’s beste vriendin duidelijk aangerand. Alle topics komen voor met een gegronde reden en worden op zo’n manier gebracht dat het niet te expliciet is; het is netjes genoeg voor een doelgroep van oudere tieners. Zoals de uitgeverij zelf stelt 15+, al kan je zeker als volwassene hier van genieten.
Conclusie
Een perfect en sfeervol ‘coming-of-age’ verhaal van Nederlandse bodem, voor alle liefhebbers van historische verhalen, of eenieder die even terug wil gaan naar de natuur. Een goed verzorgde paperback, klein maar fijn, die het lezen waard is. Of je nu nieuwsgierig bent naar een van de thema’s die erin verweven zijn, of omdat je mee op pad wilt met een tienermeisje dat door de bergen op pad gaat naar een vreemd volk; Wolvenvrouw is een aanwinst voor de Nederlandse fantasy.
Een recensie waar ik als auteur natuurlijk blij van word, zeker nu een volgend in de prehistorie spelend YA-verhaal (werktitel ‘Nacht van de Bloedmaan’) in de pijplijn zit. Daar werk ik nu met nog meer animo aan verder… 😉