In Zonneschaduw, een nieuwe sciencefiction thriller van Jasper T. Scott, moet de eigenaar van een vakantieresort op het eiland Kauai zien te overleven tussen alle concurrerende resorts. De man in kwestie, Bill Steele genaamd, heeft en bijzonder slechte dag bij de opening van het boek. Zijn gasten zijn kwaad omdat de hoofdwaterleiding is gesprongen en zij smerige drab uit hun kranen krijgen. Hierdoor eisen zij compensatie, dreigen ze naar de concurrenten te gaan en slechte recensies achter te laten. Tegelijkertijd krijgt Bill een telefoontje van de school van zijn dochter dat zij geschorst kan worden door een vechtpartij. Het zit hem niet mee.
Dan valt er een gigantische schaduw over het eiland. Het is geen maansverduistering, want de weerspiegeling is nog te zien op de zee. Even later vallen er een soort meteoren uit de lucht en vanaf dat moment zijn de mensen van het eiland niet meer veilig.
Het verhaal
Bill Steele verhuisde na zijn scheiding halsoverkop naar het eiland Kauai, samen met zijn dochter. Hij komt uit Amerika en zag zichzelf al het luizenleventje leiden als eigenaar van een resort op een tropisch eiland. Helaas voor Bill gaan de zaken extreem slecht. De concurrentie is moordend en zijn dochter heeft het lastig op het eiland. Ze lijkt meer geïnteresseerd te zijn in de plaatselijke surfers dan haar school. Als dan ook nog de hoofdwaterleiding breekt en zijn gasten compensatie willen zit Bill er even doorheen.
De echte problemen beginnen dan pas. Er verschijnt, zoals hierboven beschreven, een gigantische schaduw over het eiland en het begint meteoren te regenen. Omdat Bill het nodige natuurgeweld verwacht door de meteoren die in zee storten stuurt hij alle gasten naar hun kamers. Zelf gaan hij en zijn dochter Beth daar ook naartoe en wachten af. Het blijken echter geen meteoren te zijn die vallen, maar landingsvaartuigen die aliens op het eiland zetten. Deze breken het resort in en gaan alle kamers af om zijn gasten te vermoorden. De spanning neemt gelijk toe, terwijl Bill voor zijn leven moet vechten. Hij wordt gered door Don, één van zijn gasten en oud militair. Samen proberen Bill en Don meer mensen te helpen ontsnappen aan de moordende aliens. Dit lukt wonderwel en als de meeste Aliens gedood zijn, en de militairen van een naburig schip aan land komen om de bewoners te redden breekt er een periode van relatieve rust aan. Het eiland gaat in quarantaine, maar er lijkt verder niets aan de hand te zijn. Bill en Beth proberen hun leven te hervatten, iets wat Bill iets te goed lukt. Maar Beth vertrouwt het niet en samen met Don gaat ze achter de waarheid aan van deze ogenschijnlijk doelloze invasie.
Thriller
Het sciencefictiontintje aan het boek is met de aliens duidelijk herkenbaar, maar bovenal leest dit boek als een ware thriller. Moeiteloos worden spannende momenten met de aliens afgewisseld door de spanning van een psychologisch spel. Dit psychologisch spel is aan het begin niet zo duidelijk, maar neemt na de helft van het boek in hevige mate toe. De ontdekkingen van Don en Beth laten je op het puntje van je stoel zitten en grijpen je aan. Het is erg lastig dit boek weg te leggen omdat je spanningsboog continue geprikkeld wordt. Op een gegeven moment is niemand meer te vertrouwen en weet je als lezer niet meer wie of wat je nou moet geloven.
Conclusie
Zonneschaduw is een boek dat voort dendert als een trein en tot het einde je aandacht erbij houdt. De spanning is om te snijden, de personages zijn kleurrijk beschreven en de aliens voelen echt aan. De reden waarom zij hier zijn is ook plausibel, wat je weer aan het denken zet over ons echte leven en of er zoiets mogelijk is. De afwisseling tussen de personages zorgen voor een extra stukje spanning en begrip tussen elkaar. Het laat ook zien hoe langzaam maar zeker de mensen in de macht komen van de aliens, zonder dat er sprake is van een massale invasie. Knap gedaan. Ook de omgeving is mooi schilderachtig beschreven, de perfecte plek om een kleinschalige alieninvasie te laten neerregen. Jasper T. Scott heeft dus weer een pareltje geschreven!
