Artos van Gerard Berndt is een vermakelijk jeugdboek met potentie

Gerard Berndt werkt al een aantal jaren aan zijn fantasyreeks voor de jeugd, De Noordentorens Razernij, waarvan Artos het eerste deel is. Recent liet hij weten eind dit jaar alweer het vijfde én zesde deel uit te brengen in eigen beheer, dus een mooi moment om te zien of de serie ons ook kan bekoren.

Het avontuur begint in dit eerste deel als het zusje van Artos wordt ontvoerd. Hij probeert haar nog te redden, maar als jong jochie haalt hij weinig uit tegen 2 grote bandieten en een vrouw die magie gebruikt. Eenmaal terug in het dorp, is Artos vastberaden om zijn zusje terug te halen. Hierbij krijgt hij hulp van een een geneesheer, die hem het een en ander leert en hem een aantal magische objecten meegeeft. Eenmaal buiten de stad krijgt hij ook hulp van een bijzonder meisje. Zij lijkt meer te weten dan je in eerste instantie verwacht. Samen beginnen ze aan de zoektocht en beleven ze het avontuur van hun leven.

Schrijfstijl

Artos leest super makkelijk weg, zoals het hoort bij een kinderboek. Gerard hanteert een vlotte, energieke schrijfstijl zonder onnodige uitstapjes. Het is lekker “to-the-point”. Het verhaal is simpel en goed te volgen, waardoor je al snel geneigd bent lekker door te lezen. Die vlotte stijl speelt door in het verhaal, waar de obstakels vrij gemakkelijk overwonnen worden en Artos in korte tijd veel nieuwe vaardigheden leert.

Die focus op de avonturen zorgt er een beetje voor dat de personages weinig uitwerking of diepgang krijgen, wat bij een kinderboek misschien niet heel streng beoordeeld moet worden. De personages blijven hierdoor wat mij betreft toch net iets té oppervlakkig, liever had ik dit wat meer uitgediept gezien. Het besef van tijd is helaas ook iets wat ik mis, je hebt uiteindelijk geen idee meer of alles zich afspeelt in een paar uur, een paar dagen of misschien wel weken.

Fantasie de vrije loop

Gerard neemt je in Artos mee in een wonderlijke wereld met allemaal bijzondere dieren en monsters, die hij vrij nauwkeurig beschrijft. Deze vondsten zijn leuk en laten zien dat de auteur veel fantasie heeft. Wat daarin dan wel opvalt is dat hij zijn fantasie soms een beetje teveel de vrije loop laat gaan en sommige wezens daardoor ongeloofwaardig overkomen. Zo heeft hij het over een gigantisch oeros van wel 2 meter hoog, die de aarde laat dreunen als hij op ze af komt lopen. “Een groot beest van wel 300 kilo.” Dan gaan bij mij als lezer de alarmbellen even rinkelen en na een korte zoekactie lees ik dat een volwassen stier, van maar 1,5 meter hoog, al ruim 1.200 kilo is.

Zo zitten er meer kleine onlogische dingen in het boek. Artos werd wakker en hoorde “de paarden hinniken”, terwijl Artos op een adelhert reed en niet op een paard. Zijn reisgeoot wel, maar dat zou dus alsnog maar één paard moeten zijn die hinnikt. Kleine dingen die kinderen waarschijnlijk niet opvallen, maar mij toch even uit het verhaal haalden en die met een extra ronde wellicht nog eruit gehaald hadden kunnen worden.

Conclusie

Alles bij elkaar is Artos een leuk boek voor de jeugd met een vlotte schrijfstijl en veel actie. Het had voor mij nog wel meer uitwerking mogen krijgen in bijvoorbeeld de personages en de manier waarop alle tegenslag wordt overwonnen. De logicafoutjes die erin zitten, hadden met een laatste check voorkomen kunnen worden. De potentie is er zeker, er mist alleen een volwaardige afronding van het geheel. Als lezer ben ik zeker wel benieuwd naar de vervolgdelen van de serie en de avonturen van Artos, om te zien of die missende elementen in nieuwe delen wel wordt opgepakt!

• Koop bij BOL.com