Je loopt al even mee als auteur én uitgever, door onder andere de Pindakaas en Sushi-reeks, de oprichting van je Nederlandse manga-uitgeverij Hanabi Publishers en inmiddels twee sciencefictionboeken (De Heren XVII en nu Sterrenlichaam). Hierin is je fascinatie met Japan/Azië altijd goed terug te vinden en je hebt in ons vorige interview al eens uitgelegd waar die fascinatie vandaan komt. Merk je dat je lezers die sfeer/insteek ook extra kunnen waarderen en je ervoor opzoeken, of denk je dat het verder weinig invloed heeft op jouw doelgroep?
Hallo Davey en alle lezers van FantasyWereld! Ik heb eerlijk gezegd geen idee wat mijn lezers ervan vinden. Japanse elementen sluipen vaak mijn werk in, simpelweg omdat ik er veel mee bezig ben. En ik hoop altijd maar dat als ík ergens door gefascineerd ben, anderen dat ook zullen zijn of worden. Of dat nu om anime gaat of korstmossen.
Dit interview is uiteraard vanwege het verschijnen van Sterrenlichaam, dat vorige maand is uitgekomen bij Iceberg Books. Dit verhaal heeft een interessante geschiedenis: van winnend Harland Awards kortverhaal, naar uitgebreid manuscript dat je aan de grootste Chinese uitgeverij op gebied van sciencefiction hebt verkocht, tot nu ook een publicatie in Nederland. Hoeveel is het verhaal in al die fases gegroeid/veranderd?
Het verhaal is verschillende keren enorm vooruit gesprongen. De evolutie van kort verhaal naar roman bracht allerlei nieuwe personages met zich mee. Ineens moest exobiologe Joan de schijnwerpers delen met twee andere hoofdpersonen: de puur op intuïtie werkende voorman Kev, leider van een ploeg ruwe mijnwerkers, en de gehaaide, paranoïde kantoorman Okyū. Daarna is het verhaal ook nog uitgebreid met nieuwe passages. Met al die veranderingen was het belangrijk dat de kern overeind bleef – die had tenslotte een prijs gewonnen.
Met Iceberg Books heb je een uitgever gevonden met passie voor sciencefiction én bereik in de boekhandels. Heb je er ooit aan gedacht het verhaal toch zelf uit te geven, zoals je eerste trilogie?
Nee, dat heb ik altijd geweigerd. Ik wilde alles op alles zetten om ervoor te zorgen dat Sterrenlichaam een groter bereik zou hebben dan mijn eerdere boeken. Dat lijkt nu te zijn gelukt: ik krijg van lezers en fans enthousiaste berichtjes binnen dat ze het boek hebben gespot in allerlei boekhandels in het land. Een waanzinnig gevoel!
In een ander interview zei je eens “Als Sterrenlichaam wordt uitgegeven bij welke uitgever dan ook, moet er wel SF op staan. Daar doe ik geen concessies in”. Dit is nu dan ook het geval. Waarom was dit zo belangrijk voor jou?
Haha, jullie hebben het gewoon bijgehouden! Geweldig, helemaal terecht. Ja, er staat inderdaad pontificaal ‘sciencefiction’ op de voorkant. SF is het mooiste literaire genre ter wereld en dat mag het boek uitstralen. In combinatie met een ijzersterke cover helpt Sterrenlichaam zo het genre in Nederland vooruit.
Heb je het gevoel dat sciencefiction wat dat betreft in Nederland groeiende is/een positieve ontwikkeling doormaakt?
Ik ben voorzichtig optimistisch! SF is jarenlang een kale akker geweest in de Nederlandse boekhandel. Nu begint er iets te kiemen. Dat zie je aan de uitgave van nieuwe werken en hoeveel dat losmaakt binnen de vrij afgesloten bubbel van genrelezers en -schrijvers. De boekenserie De Zwijgende Aarde (waar mijn De Heren XVII onderdeel van is) van Quasis Uitgevers komt keer op keer terug als mensen om aanraders vragen. Losse romans als Sterrenlichaam, maar ook Zwartruimte van Jasper Polane of de vele werken van Johan Klein Haneveld tonen aan dat er iets aan het verschuiven is. Dat is hartstikke mooi om te zien. De volgende stap is dat deze werken ook bij een breder publiek bekend worden, en dat SF weer wordt omarmd.
Afgelopen week hield je je boekpresentatie bij Boekhandel Broekhuis, hoe was dat? Heb je al eerste reacties kunnen ontfutselen aan lezers en hoe zijn die? (en wat vind je daarvan, om vast weer nieuwe lezers te krijgen die kennis met jou en je werk maken).
De presentatie was onverwacht spannend. Ik heb op Japanse festivals op grote podia gestaan (World Forum, Ahoy), voor duizenden bezoekers, maar deze intieme bijeenkomst met vijftig gasten was véél aangrijpender. Ik moest me tijdens het interview mentaal wapenen tegen de paniek. Daarbij reciteerde ik in mijn hoofd de ‘Litany Against Fear’ uit Duin. Tijdens het signeren daarna was ik gelukkig weer als een vis in het water. De eerste reacties op Sterrenlichaam zijn zeer positief en dat is altijd super om te horen. Je bent en blijft benieuwd of lezers aanslaan op het verhaal, de laagjes opmerken, de knipogen spotten… Eén iemand had bijvoorbeeld al de subtiele verwijzing naar een manga van Junji Ito gevonden. Heerlijk.
Naast auteur van boeken schrijf je ook kortere en langere verhalen voor/rondom videospellen, zoal de Blightbound reeks. Is dat gemakkelijker/moeilijker dan je eigen verhalen maken en hoe ervaar je dat?
Het is een andere manier van schrijven, maar ik denk wel ietsje makkelijker. Dat komt omdat je al uit kunt gaan van een ontwikkelde (spel)wereld, je hoeft niet meer alles zelf te verzinnen. Er ligt al een toon, een sfeer, personages en lore. Het is veel makkelijker om daarbij aan te haken dan als je met een totaal leeg blad begint en alles zelf uit de diepte moet oppompen.
Nu je je boek terugvindt in de boekhandels, zal dat vast naar meer smaken. Kun je al iets verklappen over nieuwe boeken/projecten?
Het smaakt zeker naar meer, maar over nieuwe projecten hou ik nog even mijn mond dicht. De focus moet eerst op Sterrenlichaam liggen, dat boek verdient het! Dankjewel voor het interview, Davey, en dank voor het lezen, lieve lezer. Ik wens jullie een zenuwslopende tijd toe in het Sterrenlichaam…
