Een nieuw jaar is van start gegaan en dus is het weer de hoogste tijd voor een nieuwe Reis door Fantasywerelden! Een serie waarin we jullie meenemen op een reis door onze favoriete fantasywerelden.
Het einde van vorig jaar werd gekenmerkt door een hoop content over de wereld van Eragon. Zo verscheen eind november een artikel van mijn hand over de geïllustreerde editie van Eragon, recenseerde ik Murtagh, het nieuwe boek van Christopher Paolini, en verscheen ons interview met de beste man zelf. Dus met al die content leek het mij een logische vervolg stap om onze favoriete artikelreeks naar Alagaësia te laten voeren.
Reis door Alagaësia
Alagaësia is groot, heel groot. Van epische proporties. Precies zoals ik het eigenlijk graag zie. De wereld is daarin grofweg verdeeld in gebieden van verschillende fantasyrassen. Zo zijn de noordelijke bossen van Du Weldenvarden de landen van de Elfen en leven de Dwergen in de Beorbergen die zich in het zuiden bevinden. Daartussen in het westen liggen de landerijen van den mensen en is in het oosten een flinke woestijn. Tijd om dit eens van dichtbij te bekijken.
Du Weldenvarden
Du Weldenvarden is een gigantisch bos in het noorden van de kaart waar de elfen wonen. Hierin zingen de elfen tegen de planten en bomen om deze te laten groeien zoals zij dat wensen. Daardoor zijn de huizen in de verschillende steden ook verweven met de bomen. Ellesméra is de hoofdstad van de elfen waarvanuit eerst Islanzani en later Arya regeert. Er hangt een magisch schild om Du Weldenvarden heen, waardoor niemand zomaar het bos kan betreden. Alleen personen die de goedkeuring van Gilderien de Wijze ontvangen, mogen binnen komen. Zo komt het dat Galbatorix de elfen nooit heeft kunnen verslaan.
Ook heeft het bos een eigen bewustzijn, waar Eragon diep van onder de indruk was en nauwelijks kon bevatten. Dit bewustzijn komt voort uit de Menoa boom, die het hart lijkt te zijn van het bos. Zij staat dan ook in het middelpunt van Ellesméra. Naast Ellesméra zijn er meerdere steden te vinden, enkele meren en in het westen een grote rotspartij waar Oromis woont en Eragon heeft getraind.
De Beorbergen
De naam Beor is gegeven aan de bergen door de elfen. Beor betekent grotbeer in de Oude Taal. Het is de plek waar de dwergen wonen. Wat de echte naam voor de bergen zijn, vertellen de dwergen niet aan buitenstaanders, waardoor dit een lang bewaakt geheim is. De Beorbergen liggen in het zuidoosten en grenst in het noorden aan de Hadarac Woestijn. Het zijn de hoogste van heel Alagaësia, zelfs zo hoog dat ze ver het wolkendek in gaan en drakenrijders de toppen niet kunnen bereiken. Doordat de bergen de zon blokkeren is er minder daglicht beschikbaar voor de bewoners en zijn de dagen dus ‘korter’. De dwergen zijn vanuit de Hadarac Woestijn naar de Beorbergen verhuisd toen de woestijn onleefbaar werd en hebben zowel in, onder als boven in de bergen grote steden gebouwd.
De grootste daarvan is de hoofdstad Tronjheim, die in de berg Farthen Dûr ligt. Tronjheim is zo groot dat in tijden van nood de gehele dwergenbeschaving in de stad kon komen wonen. De dwergenclans klagen vaak dat het zonde is om zoveel hulpbronnen in te zetten om de stad compleet operationeel te houden maar toch wordt dit door de koning bevolen, en dat is maar goed ook want daardoor kon er tijdens de slag onder Farthen Dûr afgerekend worden met de Urgals en Durza de Schim tijdens het einde van Eragon.
Tronjheim was gebouwd als een kegel met bovenop een ster saffier. Ook was Tronjheim het huis van de Varden tot de Slag onder Farthen Dûr. Daarna verhuisde zij naar het buurland Surda. Lees meer over Tonjheim in ons artikel: Reis door fantasywerelden: Dwergenvestingen.
Surda
Surda is een klein onafhankelijk landje dat geregeerd word door koning Orrin. Hij steunt de Varden openlijk en geeft hun ook plek om te wonen nadat zij uit de Beorbergen vertrekken. Na de oorlog tegen Galbatorix zweerde Orrin trouw aan Nasuada als Hoge Koningin. Hierdoor trok Nasuada wat steden bij Surda, zodat het land haast dubbel in grote groeide.
Het Rijk
Het Rijk is het grote mensenland dat zich vanuit het zuiden en de westkust helemaal naar het noorden toe rijkt. Het grenst in het oosten met de Hadarac Woestijn en is ongeveer honderd jaar voor Eragons tijd gesticht door Galbatorix. Hij vernietigde het vorige koninkrijk, genaamd het Broddring Koninkrijk. Maar omdat Galbatorix dit zich heeft geëigend bestaat het oude koninkrijk formeel nog. De hoofdstad is Urû’baen, wat vroeger de elfenstad Ilirea was. De stad viel ten tijden van de Rijderoorlog en werd toegeëigend door Galbatorix.
Verder zijn er grotere steden te vinden aan de westkust en in het binnenland waarvan Kuasta, Teirm, Dras-Leona en Gil’ead de bekendste zijn. In het noorden is er dan nog de Palancar Vallei waar Eragon opgroeit. Dat ligt diep verborgen in het Schild, een bergpartij dat kleiner is dan de Beorbergen maar toch niet minder indrukwekkend. Het Schild volgt de hele westkust en wordt bewoont door clans van Urgals. De meeste mensen zijn bang om de bergen te betreden wat voornamelijk komt door het feit dat tijdens de laatste oorlog Galbatorix de helft van zijn strijdkrachten verloor door Urgals in de bergen. Ook ligt Ceunon helemaal noordelijk, aan de Baai van Fundor. Hier begint het verhaal van Murtagh in zijn laatste boek.
Verder is Het Rijk goed gevuld met kleine dorpen, rivieren en meren. Door de natuurlijke grens met de Hadarac Woestijn heeft Galbatorix nooit zijn rijk verder kunnen uitbreiden.
Ook is westelijk van Het Rijk het eiland Vroengard te vinden. In de stad Doru Araeba zijn ruïnes van het oude rijk van de drakenrijders te vinden. Hier werden nieuwe rekruten getraind en bewaarde de rijders hun eieren en Eldunari.
Hadarac Woestijn
Dit is de enige woestijn die te vinden is in Alagaësia en strekt zich uit tot het verre westen. Na de gebeurtenissen in Erfenis vertrekt Eragon met Saphira en wat drakeneieren en Eldunari naar de enige stad in de woestijn: Hedarth. Dit dorp lag echt aan de oostelijke rand van de woestijn waar twee rivieren samenkwamen, één stroomde vanuit de Beorbergen naar het noorden en de andere vanuit Du Weldenvarden naar het zuiden. Vanuit hier vertrekt Eragon naar nieuwe landen ver ten oosten van Alagaësia. Hedarth is eigenlijk het oostelijkste puntje van Alagaësia zoals de bewoners het kennen
In het midden van de woestijn liggen wat bergen die Du Fells Nángoröth genoemd worden. Deze plek was de broedplek van de Wilde Draken en ook een plek waar zij hun Eldunari bewaarde. Deze plek wordt gezien als de geboorteplek van het drakenras. Hierdoor heeft Eragon er even over nagedacht om daar zijn nieuwe trainingsplek in te richten, maar besloot dat toch niet te doen. Leven in de woestijn zou al teveel moeite kosten. Er leven wat losse groepen mensen die nomadisch zijn, wat bijzondere dieren en verder grote stammen Urgals.
Dit was onze reis door Alagaësia. Mijn favoriete plek is Du Weldenvarden, omdat het echt magisch klinkt. Hebben jullie een favoriete plek in Alagaësia? Laat het ons dan zeker weten!
