We gaan weer verder met De Herrezen Draak! De vorige hoofdstukken speelden zich voornamelijk af in de Witte Toren, dus we zijn benieuwd naar hoe dit verder gaat!
Hoofdstuk 23 tot en met hoofdstuk 33
Na hartverscheurende proeven zijn nu ook Egwene en Elayne verheven tot Aanvaarden en kunnen ze verder met hun jacht op de zwarte ajah in de toren. Er zijn dertien zusters verdwenen uit de toren, precies zoveel als nodig is om in een gekoppelde kring anderen tot de Duistere te dwingen! Hun zoektocht naar aanwijzingen blijft gevaarlijk, immers iedere zuster kan slechte bedoelingen hebben. En vreemde verschijningen doen vermoeden dat ook Verzakers door de gangen van de toren lopen… Uiteindelijk lijken ze te ontdekken waar de dertien missende Aes Sedai van de zwarte ajah heen zijn gegaan: de Steen van Tyr. Wetende dat er een grote kans is dat het een val is, besluiten ze er toch heen te gaan.
En ook Mart krijgt een nieuw doel. Hij is geheeld door de zusters van zijn invloed van de dolk, maar is nog niet helemaal zeker welke prijs hij daarvoor heeft moeten betalen. Zijn lichaam voelt nog zwak, maar dat weerhoudt hem niet om Galad en Gawain uit te dagen voor een gevecht. Mart krijgt de opdracht van Elayne om uit Tar Valon te ontsnappen en een bericht aan haar moeder Morgase te brengen, koningin van Andor. Tijdens zijn poging loopt hij Thom Merrilin tegen het lijf en samen gaan ze op pad.
Dave
Ik moet zeggen dat het onderzoek van de drie in de witte toren mij op een gegeven moment niet heel erg meer kon boeien. Inmiddels is wel duidelijk dat gevaar om elke hoek te vinden is, dat hoeft niet telkens getoond te worden. Soms is het ook wat onduidelijk, zoals Else die al dan niet rondloopt in de gangen. En ze doen ook wel erg neerbuigend tegen Mart, alsof hij een klein kind is. Ik ben blij dat ze weer op pad gaan om ‘echte’ avonturen te beleven. Moeten ze trouwens niet ook eens lessen hebben? Het enige dat ik heb gelezen is dat ze boenen in de keuken of bezig zijn met onderzoek…
Richard
Is die Else wel te vertrouwen? Het lijkt haast alsof het Lanfir in vermomming is, om zo in de Toren rond te kunnen lopen en te kunnen manipuleren? De ontmoeting van Else die de boodschap brengt aan de drie dames bijvoorbeeld, Egwene gaat erachteraan en er staat ineens een andere vrouw. Blijkbaar is ze dus toch echt niet te vertrouwen aangezien ze er niet meer hoort te zijn blijkt later. Dus iemand anders als haar vermomd was, maar wie dan.
Mart is wel echt tof geworden. Met die vechtstok van hem. Dat gevecht met Galad en Gawain, geweldig was dat. Echt puur genieten. Mart kan wel goed met een stok omgaan. Ik wist niet dat hij dat kon, hier is in eerdere delen ook geen aandacht aan gegeven volgens mij. Ben benieuwd wat er verder gaat gebeuren en hoe hij zich gaat ontwikkelen, hij lijkt op een of andere manier met een persoon verbonden vanuit Manetheren, hoe dat gebeurd is, weet ik niet. Heb ik hierin wat gemist Dave? Want dit speelde al voordat hij de Hoorn geblazen had toch?
Op het schip ook weer, hoe hij daar die moordenaars aanpakt. Fantastisch gewoon. Ja, Mart wordt wel heel tof. Ook met dat gokken, als dat een effect is van de dolk dan is het geen vervelend effect voor hem. Maar wie zitten er zo achter hem aan? En waarom?
Dave
Ja, Mart is in deze hoofdstukken toch wel echt de redder van het verhaal. Dat trainingsgevecht blijft nog steeds een van mijn favoriete momenten van het boek. En hij blijft toch ook echt wel de rest van de serie een van de meest interessante personages die echt zijn eigen pad probeert te kiezen. Het lot dwingt hem af en toe weer op een bepaalde manier mee te doen, maar hij blijft iemand met een hele sterke eigen wil die eigenlijk het liefst zijn eigen ding wil doen en met rust gelaten wil worden.
Wat je beschrijft over die stemmen en het geluk, dat is inderdaad al langer aan de gang. Zijn afstamming zorgt er voor dat sommige ‘herinneringen’ naar boven komen uit vorige levens. Zijn connectie met Manetheren is van de drie jongens denk ik het sterkst. En ik denk dat de invloed van de dolk door het maken van gaten in zijn herinneringen dit ook versterkt, want voor Mart gaan heden en verleden soms door elkaar heen lopen.
Zijn geluk heeft voor zover ik het zelf altijd begreep trouwens niks te maken met dit zogeheten ‘; ‘Oude Bloed’ of het effect van de dolk, maar puur ta’veren wat aan het werk is. Net als Rhand met zijn gekke effecten die opspelen als hij dorpen bezoekt, heeft het bij Mart een uitwerking op zijn geluk. Dovie’andi se tovya sagain!
