De laatste jaren maakt Midden-Aarde, het geesteskind van fantasyfenomeen J.R.R. Tolkien (1892-1973), een comeback. Twee jaar geleden verscheen het Amazon Prime-megaproject The Lord of the Rings: The Rings of Power, dat inmiddels een tweede seizoen kent. Gamers hebben zich kunnen vermaken (of ergeren) met titels als The Lord of the Rings: Return to Moria en The Lord of the Rings: Gollum. Nu is er de anime-prequelfilm The Lord of the Rings: The War of the Rohirrim, geregisseerd door Kenji Kamiyama (bekend van Jin Roh: Wolf Brigade en Ghost in the Shell: Stand Alone Complex). Hoewel de film visueel betovert en potentie toont, slaagt hij er niet in om wezenlijk bij te dragen aan de wonderlijke wereld van Midden-Aarde.
Het verhaal
The War of the Rohirrim speelt zich 183 jaar voor de gebeurtenissen van The Lord of the Rings af en vertelt het verhaal van Helm Hamerhand, een legendarische koning van Rohan. Wanneer Wulf, de sluwe en meedogenloze leider van de Donkerlanders, een aanval op Rohan lanceert om de dood van zijn vader te wreken, wordt Helm met zijn volk gedwongen zich terug te trekken in de Hoornburg — een vesting die later bekend zal staan als Helmsdiepte. Terwijl de situatie steeds uitzichtlozer wordt, neemt Helms dochter Héra het heft in handen. Ze leidt het verzet tegen een vijand die vastbesloten is hen te vernietigen.
Visueel meesterwerk
Kamiyama levert een visueel spektakel dat trouw blijft aan de stijl van Peter Jacksons verfilmingen, maar tegelijk een frisse draai geeft door de kenmerkende anime-presentatie. De identiteit van The Lord of the Rings blijft intact, ondanks deze opvallende stijlverandering. De ruige Eorlingas, met hun robuuste harnassen en oorlogspaarden, zijn direct herkenbaar. Ook Meduseld, de Gouden Hal van Rohan, schittert even fel met haar keltisch-achtige reliëfs en paardmotieven. Kamiyama bewijst dat Tolkien en anime een prachtige combinatie kunnen vormen zonder dat de essentie van Tolkiens wereld verloren gaat.
Klinkende stemmen
Naast het visuele aspect is ook de stemmencast indrukwekkend. Brian Cox (bekend van Succession) overtuigt als Helm Hamerhand, terwijl Gaia Wise (A Walk in the Woods) als Héra en Luke Pasqualino (Snowpiercer) als antagonist Wulf sterke prestaties neerzetten. Miranda Otto keert terug als Éowyn, schildmaagd van Rohan, en vervult de rol van verteller. Daarnaast zijn de stemmen te horen van onder andere Lorraine Ashbourne (Netflix’ Bridgerton), Yazdan Qafouri (I Came By), Benjamin Wainwright (World on Fire), Laurence Ubong Williams (Gateway), Shaun Dooley (The Witcher), Michael Wildman (Fast and Furious Presents: Hobbs & Shaw), Jude Akuwudike (Beasts of No Nation), Bilal Hasna (Sparks) en Janine Duvitski (Benidorm).
Gemiste kans
Ondanks de prachtige presentatie en sterke cast, schiet The War of the Rohirrim inhoudelijk tekort. De personages blijven oppervlakkig en missen de diepgang die nodig is om echt te beklijven. Bovendien leunt de film zwaar op fanservice door sleutelmomenten en elementen uit Jacksons trilogie te recyclen. Hierdoor voelt de film meer als een herhalingsoefening dan als een op zichzelf staand verhaal. Waar deze productie had moeten schitteren met een eigen identiteit, roept het vooral nostalgie op naar de The Lord of the Rings-trilogie.
Het meest teleurstellend is misschien wel de beperkte ambitie van het project. Het Tolkien-legendarium zit boordevol rijke verhalen die smeken om een verfilming — denk aan de val van Gondolin, het verhaal van Beren en Lúthien, of de tragedie van Túrin Turambar. In plaats daarvan krijgen we een familiedrama gebaseerd op een paar pagina’s uit de aanhangsels van In de ban van de ring. Het resultaat is een visueel indrukwekkende, maar narratief clichématige animefilm..
Conclusie
Met een bakje popcorn en een colaatje valt er zeker te genieten van The War of the Rohirrim. De animatie en het design zijn prachtig, en de stemacteurs vertolken hun personages met overtuiging. Toch zal de Tolkien-fan teleurgesteld zijn. Deze film is niet de grote terugkeer naar Midden-Aarde waarop velen hoopten, maar eerder een “wel oké”-fantasyfilm die zoveel meer had kunnen zijn.
The Fall of Gondolin, Beren & Lúthien en The Children of Hurin kunnen (tot op heden) niet verfilmd worden omdat Warner Bros. noch Amazon daar de rechten voor hebben. Toen Tolkien de filmrechten verkocht was dat enkel voor The Hobbit en The Lord of the Rings. Alles daarbuiten (The Silmarillion, Unfinished Tales, History of Middle Eath, etc) mag niet gebruik worden. Daarom worden, bijvoorbeeld, in de eerste Hobbitfilm Alatar en Pallando (Blue Wizards) niet bij naam genoemd.