Tijdens zijn onderzoek naar een reeks moorden stuit lijkschouwer Emanuel Josephson op het lichaam van een edelman. Zijn aanwezigheid bij de plaats delict maakt hem de hoofdverdachte voor een groep onsterfelijke aristocraten en al snel raken hun levens verbonden met dat van een bloedzuigend monster. Hun ware vijand is een demonische zielenhandelaar die zich in de mistige, Londense straten van 1888 goed verborgen weet te houden.
Er zit niets anders op dan samen te werken, maar hoelang kun je een strijd volhouden die vanaf het begin verloren lijkt? Verlies en wanhoop dwingen de onsterfelijken om de achtervolging in te zetten naar een slaperig Frans havendorp aan het eind van de jaren twintig tot het moderne Nederland.
De vloek van onsterfelijkheid
In Levensloop verdiept Daniel Warmoeskerken zich in het onderwerp (on)sterfelijkheid, waarbij hij vijf personages uiteenzet die hier mee te maken hebben. Daarbij wijst hij verschillende oorzaken aan en heeft hij goed nagedacht over de manier waarop ze zich in leven moeten houden. Door meerdere personages wordt deze kwaliteit als een vloek beschouwd, waardoor er veel aandacht wordt besteed aan de innerlijke roerselen van de personages en ze zeker diepgang hebben.
Het duurde bij mij wel even voor ik echt in het verhaal kwam. Er zijn veel personages om te leren kennen en in het begin vond ik het lastig om ze uit elkaar te houden. Er komt veel informatie op je af en cruciale dingen worden soms kort benoemd, waardoor ik soms even moest terugbladeren om te zien hoe het nou precies zat. Toch vond ik het concept van vijf onsterfelijken die het tegen een niet-menselijke vijand opnemen erg intrigerend en origineel en uiteindelijk werd het steeds moeilijker om het boek weg te leggen.
Een reis door 150 jaar
Het verhaal centreert zich op drie periodes en plaatsen: in het Engeland van 1888, Frankrijk in 1929 en de huidige tijd. Door de meeslepende en levendige schrijfstijl wist de auteur keer op een keer een prettige (historische) sfeer neer te zetten. De schrijfstijl is beeldend, met voldoende ruimte voor gedachten en emoties. Beeldspraak wordt treffend ingezet en lijkt nergens gekunsteld. Door de sprongen in de tijd waren er wel relatief veel pagina’s nodig om de nieuwe situatie te schetsen. Dit vertraagde het verhaal enigszins, al vond ik het – behalve misschien tegen het einde een klein beetje – niet langdradig worden. Het was soms even zoeken naar de onderlinge verhoudingen, maar dat leverde juist ook wel weer leuke ontdekkingen op.
Het plot zit goed in elkaar en de personages zijn fascinerend, divers en inclusief. Ik heb ontzettend genoten van dit boek, al was er een verhaallijn waarbij ik op wat meer afronding had gehoopt. Uit het nawoord begreep ik dat De zwaan en de lier plaatsvindt tijdens de laatste fase van dit boek, wat een reden kan zijn voor het feit dat bepaalde zaken niet afgesloten lijken te worden. Een begrijpelijke keuze, maar wel eentje waar ik zelf lichtelijk teleurgesteld over was. Ik had daar net wat meer afronding willen zien. Dat was gelijk ook het enige minpuntje aan dit boek: verder was het een verhaal vol verrassingen met een interessant plot die – zo blijkt op het einde – een link heeft met de andere boeken die de auteur heeft geschreven.
Conclusie
Levensloop is een originele en verrassende fantasyroman die vijf onsterfelijken samenbrengt en het tegen een oud kwaad laat opnemen. De schrijfstijl van Daniel Warmoeskerken is levendig met subtiele beeldspraak waarmee scènes moeiteloos worden aangekleed en personages worden uitgediept. Voor je het weet, voel je je een toeschouwer van deze bovennatuurlijke strijd en kijk je met ingehouden adem toe hoe het verhaal zich ontvouwt.
