Hoofdpersonage Liv is wanhopig op zoek naar een manier om door te groeien in haar werk als journalist. Wanneer ze op het perfecte onderwerp voor een artikel stuit, laat ze zich niet tegenhouden door de afkeuring van haar werkgever en vertrekt ze naar Mosdorp, een klein dorpje op de rand van Wallonië waar de oude professor Wulfs woont. Hij deelt op het internet zijn bevindingen rond ‘spiegeldood’, een concept dat Liv verder wil onderzoeken.
Maar wat een simpel interview zou moeten zijn met een hoogstaande professor, verandert al snel in iets heel duisters als Liv meer en meer te weten komt over spiegeldood…
Scifi en horror
Het volledig verzonnen concept van Spiegeldood bestaat erin dat een kloon zonder enig aanwijsbare reden sterft wanneer die het dode lichaam van diens origineel ziet. Een geweldig filosofisch sciencefiction concept natuurlijk, en Joni heeft het op een hele goeie manier uitgewerkt door er een sterk vleugje horror in te vermengen.
Een snedige, snelle schrijfstijl gecombineerd met een hoofdpersonage waarmee velen zich zullen kunnen vereenzelvigen zorgen ervoor dat je meteen het verhaal ingezogen wordt. Ook het tempo ligt redelijk hoog, maar dat kan je uiteraard verwachten van een novelle. Zelf heb ik de novelle in één ruk uitgelezen, het laatste kwart op het puntje van mijn stoel.
Joni speelt met bekende schrijftrucs, in die zin dat er sommige dingen zo voorspelbaar zijn dat je even je kritische denken opzij schuift, om dan volledig onverwacht een klap in het gezicht te krijgen met een nieuwe plottwist. Allemaal terwijl die, achteraf gezien uiteraard, al eerder tijdens het verhaal gesuggereerd werden in (of tussen) de tekst.
Ik ben nu al razend benieuwd naar de volgende verhalen van Joni Voorter.
