BoekenBoekrecensiesHet Boek der Doden van Alessandra Cinardi laat potentie onbenut

Het Boek der Doden van Alessandra Cinardi laat potentie onbenut

-

Vita ontdekt op dertienjarige leeftijd dat ze anders is dan anderen. Een gewoon leven is voor haar niet weggelegd. Ze is immers de Bewaarder van het Heilige Dodenboek, wat haar linkt met de goden van het oude Egypte. Vita wordt tegen haar zin in de paranormale wereld gekatapulteerd. Ze gaat naar de paranormale school, waar ze leert om haar talenten te beheersen. Enkel dan kan ze het Boek der Doden beschermen tegen de goden die het voor hun eigen gewin willen gebruiken.

Het Boek der Doden volgt Vita, een dertienjarig meisje die haar leven drastisch ziet veranderen wanneer ze ontdekt dat zij de Bewaarder is van het mysterieuze en machtige Boek der Doden. Dit oude boek, verbonden aan de goden van het oude Egypte, heeft de kracht om de doden tot leven te wekken en de levenden te doden. Het boek speelt een sleutelrol in een eeuwenoud conflict tussen de goden, en Vita blijkt de enige te zijn die het kan beschermen tegen kwaadwillige entiteiten. Het verhaal ontvouwt zich in het moderne Rome, maar de grenzen tussen heden en verleden vervagen wanneer Vita wordt geïntroduceerd in de paranormale wereld die haar leven voorgoed zal veranderen.

De olifant in de kamer

Laten we die eerst eens uit de weg ruimen: dit is een twist op het verhaal van een vrouwelijke Harry Potter. Beginnen doen we met de introductie van de familie van ons hoofdpersonage, die geadopteerd is, dan komt de heel bekende magische school waar niemand iets van af weet, een passief hoofdpersonage, een vriend (Gandolfo) die niets meer is dan een wandelende encyclopedie en informatiepunt voor de lezer, een moedervlek die tintelt wanneer het kwade in de buurt is, een leraar die niet is wat hij lijkt te zijn, en ga zo maar door. Dit is duidelijk een héle grote invloed geweest. Stoort het? Aanvankelijk niet, maar eens je er begint op te letten valt het heel erg op.

Potentieel wordt niet benut

Het boek begint eigenlijk met een verschrikkelijk saai hoofdstuk. Vita’s adoptievader en -moeder worden uitvoerig beschreven, net als een dag uit zijn leven. Een hoofdstuk die helaas faalt in zijn opdracht als opening, namelijk de lezer meesleuren in het verhaal. Er wordt ook van de hak op de tak gesprongen.

Helaas gaat dit het hele boek door. De stukken waar Vita de hoofdrol speelt zijn redelijk oké, met een relatief goed verhaal (de mix van Rome en Egypte lijkt wel te werken) en hoofdpersonage, maar de hoofdstukken waarbij je totaal niet relevante demonen volgt zijn slaapverwekkend. Ze doen er totaal niet toe, en ze voegen nog een extra ingrediënt toe aan de al bestaande mix van Rome en Egypte: dat van het demonenrijk. Christelijke en Jiddische demonen, maar ook mythologische wezens die niemand kent. Meerdere keren heb ik woorden en beesten moeten opzoeken om ook maar een idee te krijgen wat het effectief moet voorstellen. Zo gaat de vaart er hé-le-maal uit. En er zat al niet veel in om te beginnen…

Schrijfstijl is een heel bijzonder onderdeel van het boek

De uitvoerige beschrijvingen zijn bij momenten geniaal en heel mooi. Soms worden ze ook wat overdreven. Maar het grote probleem is het taalgebruik zelf. Hier wringt echt het schoentje. Dit boek is in het Italiaans hoogstwaarschijnlijk zeer vreemd geschreven, gezien de vertaling ook formeel en houterig overkomt. Bedenk je dat dit een boek is voor dertienjarigen en ouder…

Naast de soms ellenlange dialogen, zijn ze ook gewoon niet natuurlijk genoeg. Er staan ook heel wat fouten in, zowel gewone tikfouten (hé, kan gebeuren!) maar ook echt fouten die er echt niet zouden mogen doorkomen. Voorbeelden zijn ‘de foyer die nu le (LEEG) zou zijn’, een gewone tikfout, wat waarschijnlijk ook het geval is bij ‘met knarsetandend’. Ook ‘[…] tegen elkaar, terwijl ze enorme monden lieten zien met tanden zo scherp als scheermesjes, terwijl roestkleurige wratten […]’ is echt verschrikkelijk. Twee keer ‘terwijl’ na een komma met nauwelijks een halve zin ertussen? Dubbele woorden, zoals ‘werden niet meer meer uitgevoerd’, en tautologieën. Een voorbeeld is iets die beschreven wordt als ‘mistige nevel’.

Waarom?

Ik vraag me af waarom Hamley Books dit boek heeft uitgekozen om te vertalen en uit te geven. Een boek die zelfs in het Italiaans niet goed ontvangen werd, en tien jaar geleden uitgegeven werd? Zelfs Italiaanse recensies klagen over de schrijfstijl en het taalgebruik van het boek, dus aan de vertaling zal het alleszins niet liggen.

Ondanks de uitnodigende flaptekst en samenvatting, is dit een boek die me verre van aanmoedigt om nog iets te lezen van deze auteur. Ik ben Hamley dankbaar dat ik dit mocht lezen en recenseren in opdracht van FantasyWereld, maar het was een heus gevecht. Twee sterren, al was het maar voor de uitvoerig opgebouwde wereld, en ons sterk hoofdpersonage Vita.

Het Boek der Doden Boek omslag Het Boek der Doden
Alessandra Cinardi
9789464945942
Hamley Books
December 2024
E-book
410 pagina's
Jeremy Feijten

CONCLUSIE

Eindwaardering:

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Gerelateerde artikelen

BoekenBoeken

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Schrijf je in voor de FantasyWereld nieuwsbrief en blijf op de hoogte van het laatste nieuws en onze winacties

Recente reacties

CozyFantasy.nl

Interviews, artikelen, recensies en winacties rondom cozy fantasy

Vita ontdekt op dertienjarige leeftijd dat ze anders is dan anderen. Een gewoon leven is voor haar niet weggelegd. Ze is immers de Bewaarder van het Heilige Dodenboek, wat haar linkt met de goden van het oude Egypte. Vita wordt tegen haar zin in...Het Boek der Doden van Alessandra Cinardi laat potentie onbenut