Londen, 1923. De wereld verandert snel: draken vliegen door de lucht en er zijn overal protesten. Vivien Featherswallow maakt zich echter geen zorgen. Ze volgt de regels, studeert Drakentalen en probeert koste wat kost haar zusje weg te houden van de rellen. Maar als haar ouders worden gearresteerd en haar zusje verdwijnt, neemt haar leven een dramatische wending.
Om haar familie te redden accepteert Vivien een mysterieuze baan in Bletchley Park, om een onbekende drakentaal te decoderen. Ze stuit echter al snel op een onverwachte vijand en beseft dat er meer op het spel staat dan haar familie alleen…
Geen standaard ‘drakenrijdersverhaal’
A Language of Dragons is het eerste deel van een serie waarvan nog niet bekend is hoeveel delen er zullen volgen. Het speelt zich af in het Verenigd Koninkrijk aan het begin van de twintigste eeuw, in een wereld die door zowel draken als mensen wordt bewoond. Wat ik echt gaaf vond, is dat dit niet het zoveelste drakenrijdersverhaal is. In plaats daarvan is de hoofdpersoon een linguïst die een geheime drakentaal moet ontcijferen. Er is veel aandacht besteed aan de verschillende drakentalen en communicatiemiddelen – dit gaf dit verhaal echt iets eigens.
Een hoofdpersonage met een hoop gebreken
Het verhaal heeft een dystopisch karakter, waarbij de samenleving in drie klassen is verdeeld. De eerste klasse is het meest bevoorrecht en in de laatste is bijna geen voedsel of medische verzorging. De hoofdpersoon Vivien zit in de tweede klasse. Ze is een uitstekende student, komt uit een liefdevol gezin (hoewel lijfstraffen wel de norm zijn) en hoewel ze hard moet werken, lijkt alles haar een beetje voor de wind te gaan. Ze is ontzettend ambitieus en maakt meerdere egoïstische keuzes waarbij ze bijvoorbeeld haar beste vriendin verraadt. Daarmee is ze niet echt een “leuk personage”, zeker niet omdat ze, ondanks dat ze spijt heeft van haar acties, egocentrisch blijft. Ik kan me voorstellen dat sommige lezers het daardoor moeilijk vinden om een band met haar te vormen. Zelf vond ik het juist weleens leuk om over een personage met zoveel gebreken te lezen, zonder dat ze heel snel echt van haar fouten leert.
De vriendschappen zijn een pluspunt
Het verhaal begint al meteen spannend en eigenlijk blijft dat voor het grootste gedeelte zo. In het middenstuk is er een focus op Viviens decodeermissie en hoewel het tempo daar wat rustiger is, blijft het boeiend. De vriendschappen in dit verhaal vond ik echt een pluspunt: Vivienne heeft een hele hechte band met haar neef en haar relatie met de vriendin die ze verraden heeft is lekker gecompliceerd. Ook tussen de rest van de groep leerlingen heerst een interessante dynamiek. De relatie met de jongen die ze leuk vindt – Atlas – vond ik dan weer wat stroever gaan. Ze hadden best wat aardige scènes, maar ik had niet de indruk dat hun gevoelens veel verder gingen dan vriendschap, hoewel ze elkaar al vanaf het eerste moment ‘leuk’ vonden. De romantiek voert in ieder geval niet de boventoon en zit het plot verder niet in de weg. Tegelijk voegt het ook niet zo veel toe. Dat neemt niet weg dat ik ontzettend heb genoten van dit boek, dat niet alleen een originele insteek heeft, maar ook heel lekker geschreven is.
Conclusie
A Language of Dragons is het eerste deel van een Young Adult-serie die ook interessant is voor een ouder publiek. Het verhaal speelt zich af tegen een dystopische achtergrond en heeft een originele insteek doordat het zich focust op linguïstiek. Wel is de hoofdpersoon behoorlijk egocentrisch. Zelf vond ik dat wel verfrissend, maar ik kan me voorstellen dat het bij anderen het leesplezier belemmert. Hoe dan ook: A Language of Dragons is een absolute aanrader voor wie van dystopische verhalen of draken houdt.

9789402717433
HarperCollins Holland
Februari 2025
Hardcover
448 pagina's