We hebben weer tien hoofstukken uit, zoals eerder uitgelegd met iets meer onregelmatigheid dan voorheen. Weer even erin komen? Bekijk dan nog even onze leeservaringen van de proloog tot en met tien en die van 11 tot en met 20. Dan gaan we daarna weer door!
Hoofdstuk 21 tot en met hoofdstuk 30
Rhand en Selene reizen samen met Hurin en Loial door om de Hoorn van Valere in veiligheid te brengen. Al snel komen ze in Cairhien terecht, waar Rhand kennis maakt met Daes Dae’mar, oftewel het Spel der Huizen. De edelen van Cairhien bepalen hiermee hun rangen en standen en proberen via allerlei manieren van netwerken hogerop de ladder te komen. Gelukkig blijkt Rhand, juist door zijn onwetendheid en onwil om mee te doen, erg goed te zijn in het spel. Hierin krijgt hij ondersteuning van Selene, maar ook van een oude bekende: Thom Merillin! Hij blijkt nog te leven en heeft als hofbard van koningin Morgase van Andor genoeg ervaring met politieke spelletjes.
Ondertussen volgen we de vrouwen uit Tweewater tijdens hun avonturen terug in Tar Valon. We ontmoeten enkele oude bekenden, zoals Min, Galad en Gawein, maar voornamelijk zien we Nynaeve door de bogen gaan om tot Aanvaarde benoemd te worden. Een grote stap in de Witte Toren, en een die ook niet zonder slag of stoot gaat. En aan het einde maken we ook kennis met de Seanchanen. Deze gaan nog een grote rol spelen in de serie!
Dave
Ik was altijd al erg geïnteresseerd in het Spel der Huizen en het gekonkel van de edelen. In Cairhien is dit het meest aan de hand, maar je zult het in andere vormen nog veel en veel vaker tegenkomen. Juist de tegenzin van Rhand om zich niet te presenteren als edele en zich niet te bemoeien in het Spel maakt het waanzinnig interessant voor alle edelen om hem heen en dat vind ik altijd grappig om te lezen. En jeej, Thom is weer terug, een van mijn favoriete personages. Verwacht?
Richard
Thom leeft! Hij lijkt wel wat afgestompt, volgens mij doordat er geen Aes Sedai meer bij Rhand is en dat was toch een beetje zijn drijfveer in het vorige deel. Ik had inderdaad wel verwacht dat Thom niet dood was, maar ik had geen idee wanneer we hem weer konden verwachten.
Het grote spel tussen de verschillende huizen is wel nog wat lastig te volgen. Gelukkig heeft Rhand daar ook last van. Heer Damodred, is dat familie van Moiraine, of is dat toevallig dezelfde naam Dave? Weet Rhand dat? Anders zou dat een logische keuze zijn om daar heen te gaan toch?
Dave
Moraine is zeker onderdeel van ‘deze’ Damodred familie! Zij is zelfs het nichtje van Koning Laman Damodred, degene die verantwoordelijk was voor het omkappen van de Avendesora boom in Cairhien. De reden waarom de Aiel over de Drakenbergen trokken om Cairhien aan te vallen en daarmee heel wat radertjes in gang te zetten 🙂 Ook Galad is overigens verbonden aan deze familie..
Ik weet niet zeker of Rhand dit weet, of daar aan denkt. We hebben volgens mij in ieder geval niet zelf gelezen dat zij hierover vertelt, dus dat zou dan ‘off screen’ gebeurd moeten zijn. Ze heeft zelf in ieder geval haar politieke carrière afgezworen omdat ze haar trouw heeft gezworen aan de Witte Toren en haar missie om de Draak te vinden. Ik vermoed zelf dat Rhand vooral bezig is met zo weinig mogelijk ogen op hem te laten vallen en dan is langsgaan bij zo’n invloedrijke familie niet het beste idee. Voorkeur geven aan één Huis betekent namelijk automatisch andere Huizen afwijzen en dat brengt kwaad bloed met zich mee…
De spanning in de Witte Toren vond ik ook wel interessant om te lezen. Ook hier zijn eigenlijk op de achtergrond zoveel politieke spelletjes die gespeeld worden en zijn alle kleuren Ajahs bezig met het verbeteren van de positie van hun factie. En dan die scènes met Nynaeve die door de bogen gaat! Aes Sedai lijken altijd onaantastbaar, maar hier zie je wat ze hebben doorstaan om daar te komen. Nynaeve laat hier flink wat karakter zien, prachtig beschreven ook. Wat vond jij daarvan?
Richard
De beproevingen van de bogen voor Nynaeve zijn echt wel heel vet gedaan. Ze is dus echt heel krachtig, dat merk je wel aan hoe ze de proeven doorstaat. Ben heel benieuwd hoe sterk ze uiteindelijk wordt als Aes Sedai, als ze dat ooit wordt uiteraard, want ik heb nog steeds niet het idee dat ze dat wil en gaat worden.
Verder: Als je denkt dat je de wereld van Robert Jorden begint te begrijpen, komen er altijd weer verrassingen of kleine toespelingen naar voren waar ik ineens van denk, wat zeg je nou? Bijvoorbeeld dat Moiraine tegen Lan vertelt dat hun band wordt overgedragen aan een andere Aes Sedai als Moiraine doodgaat, iets wat Lan niet wist en ook niet echt voor open staat. Dat zoiets kan tegen zijn wil is verrassend. Ik ging ervan uit dat die band met wederzijdse toestemming tot stand kwam.
Een andere iets is de toespeling van Vandene die iets suggereert als zijnde dat een Aes Sedai kan wisselen van Ajah. Gevoelsmatig was dat altijd een keuze voor het leven. Dit soort details maken het geheel nog interessanter dan het al is en zet je toch weer aan het denken.
Heb jij dat ook zo ervaren Dave? En jij, als kenner, gebeurt zoiets daadwerkelijk ergens in de serie?
Dave
Oh, absoluut! Idealiter vraagt een Aes Sedai of iemand haar zwaardhand wil zijn, maar het is inderdaad niet nodig. En het gaat nog wel eens gebeuren dat mensen tegen hun wil gebonden worden. Ik ga er niet teveel over verklappen, maar dat gaat op verschillende manieren nog wel belangrijke implicaties hebben voor verschillende personages… Het is een stukje Wilsdwang die men uitoefent en in dat opzicht best immoreel voor de Aes Sedai die zo vol zijn van zichzelf over hun rol in de wereld. Gek genoeg lijken ze zich daar in dezen niet zo heel druk om te maken.
En wat vind je eigenlijk van de Seanchan? Intrigerend of saai? Ik vond het volkje zelf typisch ‘slecht’ om nog wat extra obstakels op te kunnen werpen later, maar hun achtergrond waar we later nog veel meer over te weten komen is wel erg interessant. Maar dat ligt wellicht aan mijn voorliefde voor geschiedenis, waarbij ik altijd graag steeds meer te weten wilde komen in dit volk en de relatie met de mensen uit Rhands continent.
Richard
De verhaallijn van Domon met de Seanchanen komt voor mij een beetje uit de lucht vallen. Het is ook nog niet echt duidelijk wat het toevoegt aan het geheel, daardoor kom ik er ook niet lekker in. Voor nu lijkt het wat overbodig, dus nog niet heel positief.
En frustrerend, de hoorn en dolk weer gestolen, net op moment dat Ingtar, Mart en Perijn er komen. Maar je weet wat ze zeggen, het Rad weeft wat het Rad wil. Ik ben erg benieuwd naar de volgende tien hoofdstukken!
