In deel 1 van dit verslag heb je kunnen lezen over de locatie, financiën en planning van Verhalen in de Veste. Nu ga ik verder met de campagne zelf en natuurlijk het eindoordeel.
Campagne op maat
Nadat de boeking definitief was, kregen alle spelers een vragenlijst toegestuurd over speelstijl, ervaring, eventuele gevoelige onderwerpen en andere wensen; een sessie 0 in Google Forms-vorm eigenlijk. Op basis van onze antwoorden werden we vervolgens aan andere spelers en een Dungeon Master gekoppeld. Voor mij werd het een groep met de voorkeur voor roleplay en exploration op level 7, onder leiding van de geweldige Pol Mevis (en back-up DM Mike Sternfeld), maar er was ook een groep onder leiding van Rick Vechel die vooral gericht was op combat. Daarna kwam nog een ‘echte’ digitale sessie 0, en zelfs een digitale sessie 0,5 een paar weken voor het weekend, waarin we al met elkaars personages kennis maakten, de belangrijkste NPC’s leerden kennen en de setting en toon werden gezet. Dat was heel fijn en zorgde ervoor dat het veel minder ongemakkelijk was om ruim 15 uur met nu-iets-minder-vreemden door te brengen in één ruimte en je personage echt uit te spelen.
En toen was het moment daar! Na vlaai, koffie en een welkomstspeech was het zaterdag 25 oktober om 10.00 tijd voor de allereerste sessie. Onze DM had de ruimte sfeervol ingericht met doeken en zwevende kaarsen aan het plafond (waarvan er één op exact het juiste moment per ongeluk naar beneden viel en ons tegelijkertijd met onze personages een hartaanval bezorgde). Over onze DM Pol heb ik alleen maar positieve dingen te zeggen. Hij kende de regels op z’n duimpje, ook al speelden we met 5E2024 terwijl hij normaal gesproken 2014 gebruikt, hij voelde extra open en eerlijk aan omdat hij zonder DM screen speelde, ondanks zijn stalen poker face, gaf elke NPC een heel eigen karakter en maniertjes, reageerde goed op onze input en fratsen, zorgde ervoor dat iedereen mee kon doen en een moment kreeg, én hij voegde nog toe aan de sfeer van ons verhaal door bij elke sessie in een ander pak te verschijnen dat steeds donkerder van kleur werd naarmate het verhaal vorderde en ook duisterder werd.
Acties hebben consequenties!?
Ook het avontuur was geweldig, bedacht door DM Pol met wat hulp van Mike, en ik kon merken dat er voor elk personage speciaal wat dingen waren bedacht om even te kunnen shinen. De voorkeur van onze groep spelers ging dus uit naar roleplay en exploration, en daar kregen we ruimschoots de gelegenheid voor. We hadden allemaal natuurlijk een individuele backstory en hadden via Discord een gezamenlijk verhaal bedacht over hoe we elkaar al kenden, namelijk het ‘bevrijden’ van een artefact van de dwerggod Moradin. Op basis van die prestatie werden we door een graaf (wiens voorletters het acroniem EVIL vormden, merkten we later) uitgenodigd voor een bal en weeklang verblijf op zijn landgoed, samen met negen andere hoogwaardigheidsbekleders van diverse soorten en achtergronden. Al tijdens het welkomstdiner op de eerste avond ging het echter mis! Het werd ineens ijzig koud binnen en er verschenen schimmen die een aantal gasten, waaronder de graaf zelf, door de vloer trokken. Toen waren er nog maar zeven NPC’s. Wat volgde was een zoektocht naar de verdwenen personen terwijl we de rest probeerden te beschermen, maar daar faalden we vrij spectaculair in, gezien we er tegen het eind nog maar 3 ‘over’ hadden.
De zoektocht zelf was gevuld met geheime gangen, een jachtkamer die tot leven kwam en ons aanviel, telepathie die aanvoelt als een natte vinger in je oor (ik was een warlock met een primordial ooze als patron), van de bard een flinke scheet, afleidingsconcert en dobbelspel om geheimen, een vriendelijk-maar-explosief wedstrijdje spullen jatten tussen de rogue en de goblin NPC, een mannenhatende oude vrouw die slechts met de dwerg paladin wilde praten omdat hij niet alleen met zijn aanhangsel dacht zoals alle andere mannen, de wizard die tijdens een ritueel werd verbeterd door de arcana hoogmeester, teleporterende schilderijen, een paars bubbelbad waar je van gaat gloeien en je je een god voelt, een onzichtbare belager en een enorme krater in de vloer van de balzaal, waardoor we eindelijk de weg naar de ‘kelder’ hadden gevonden en uitkwamen bij het eindgevecht. Daar bleek, tot onze schok en verrukking, dat onze keuzes consequenties hadden!
De slechterik bleek alle verdwenen gasten te hebben vastgezet in cellen die hun krachten aftapten en naar hem overhevelden. Het was dus een gelaagd gevecht met zowel een primair als een secundair doel, want we zagen dat het aftappen ook behoorlijk slecht was voor hun gezondheid. Onze rogue had last van glibberige handen en kreeg geen slot open, mijn aberration werd na 1 ronde al de afgrond in geworpen en de paladin kon maar niet dichtbij genoeg komen, dus we leken verdoemd… maar met inspiratie, aanmoediging en tactiek van de bard, een paar levensreddende divination rolls van de wizard en hulp van steeds meer NPC’s is het ons toch gelukt om de graaf te verslaan, helaas tegen een torenhoge prijs. Op het laatste ogenblik greep de graaf mijn personage en trok haar mee de diepte in. Ik kon nog net de rand van een rots grijpen, ware het niet dat mijn patron vond dat ik een verrader was en me liet wegglijden. Toen heeft de paladin zich in een daad van uiterste onzelfzuchtigheid aan zijn god Moradin geofferd om mijn warlock te redden en te bevrijden van haar pact. Wat een dwerg! Tranen alom, bij mij dan toch in elk geval.
De conclusie
Wat mij betreft was dit weekend het geld meer dan waard. Begrijp me niet verkeerd, het prijskaartje is niet gering, maar als je kijkt wat je ervoor terugkrijgt, dan zijn de kosten voor mij meer dan acceptabel. Super lekker eten en drinken, een geweldige locatie en een op maat gemaakte campagne naar de wensen van jullie groep? Geweldig! Natuurlijk zijn er altijd kleine verbeterpuntjes, maar die konden we tijdens het evenement aangeven bij de organisatie, die daar dan meteen achteraan ging, en ook achteraf via een evaluatieformulier. Ik heb in elk geval echt onwijs genoten en als er een tweede editie komt, ben ik zeker weer van de partij.
Als laatste nog een opmerking voor de duidelijkheid: dit verslag is mijn persoonlijke ervaring en is niet gesponsord. Mijn partner en ik hebben exact hetzelfde betaald voor het weekend als de andere gasten.
Net als andere makers/bedrijven heb ik wel de mogelijkheid gekregen om producten te verkopen op de markt in de Herberg, maar ik heb ervoor gekozen om alleen gratis visitekaartjes en flyers voor twee aankomende projecten neer te leggen. Ik heb dus niets verdiend aan het weekend.
