De wereld van Harry Potter is jaren na het verschijnen van de oorspronkelijke boekenserie nog steeds immens populair. Hoewel de filmreeks van Fantastic Beasts voortijdig gestopt lijkt te zijn, is er nu door HBO wel een nieuwe serie aangekondigd dat het oorspronkelijke verhaal nogmaals op het scherm zal brengen. De enorme fanschare roept al jaren om een echt uitgebreid rollenspel waarin zij zelf een tovenaar of heks kunnen zijn en zich kunnen aanmelden op Zweinstein. Hogwarts Legacy zou dat moeten zijn!
Ik heb het spel voor de Playstation 4 aangeschaft en de afgelopen maanden Hogwarts Legacy voor 100% uitgespeeld. Ik deed iedere quest, verzamelde elk verzamelobject en verdiende elke trofee. Hierdoor kan ik jullie een eerlijke onderbouwde mening geven over dit langverwachte spel, hoop ik. Want ook ik ben mijn fantasyliefde begonnen met de Harry Potter boeken en daardoor is objectief blijven soms lastig.
Het verhaal
We starten even snel met het verhaal. Deze wordt in een RPG vaak begeleid via de Main Quest(s). Het hoofdverhaal van Hogwarts Legacy bevat 43 quests, waarvan een groot aantal eigenlijk relatief kort waren. Je bent hier met ongeveer 30 uur wel doorheen, of zelfs korter als je het spel op een lage moeilijkheidsgraad speelt.
Jij, de speler, maakt aan het begin van het spel je eigen heks of tovenaar, geheel naar je eigen voorkeuren. Je kunt kiezen uit veel verschillende uiterlijke kenmerken, zoals haarkleur, oogkleur etc. Je kunt daarna bij de sorteerhoed je afdeling kiezen en dan ben je er klaar voor. Je ontvangt op je vijftiende een brief voor Zweinstein, wat laat voor een tovenaar, dus je hebt al meteen heel wat in te halen. Via een korte introductie leer je de verschillende knoppen bedienen, vechten met je toverstaf en eigenlijk alles wat je moet weten om de wereld van de Wizarding World te ontdekken. Ook word je meteen het verhaal ingeworpen, jij als tovenaar of heks hebt de mogelijkheid om sporen van oeroude magie te zien.
Tijdens je lessen op Zweinstein en het ontdekken van de wereld daaromheen leer je deze magie te beheersen. Een sterke kobold is op het spoor gekomen van deze oude magie en wilt het beheersen om de tovenaars en heksen te overheersen en hun op hun plaats te zetten. Fans van de serie kennen het wel want het is geen geheim dat heksen en tovenaars de kobolden als minderwaardige wezens zien. Aan jou de eer om alles te ontdekken over deze magie soort en deze sterke kobold te weerstaan.
Open wereld
Na de inleiding waarin je van alles leert, gaat de wereld buiten Zweinstein open. Je bent tussen de algemene verhaallijn door vrij om de Schotse Hooglanden op je eigen tempo te verkennen. naast alle hoofdmissies en zijmissies zijn er ook talloze andere activiteiten te beleven in deze wereld. Sommige zijmissies zijn direct verbonden met het hoofdverhaal, waardoor je andere interacties krijgt met personages dan wanneer je deze zijmissies overslaat.
Het hoofdverhaal is leuk, maar heeft wel ontzettende problemen met zijn tempo. Om de haverklap moet je extra dingen voor het hoofdverhaal doen, waardoor het tempo er flink uitgehaald wordt en je eigenlijk uit het verhaal gezogen wordt. Dit geldt ook voor de zogenaamde relatiemissies. Dit zijn missies die horen bij een personage, een vriend van je, waarin je de verhaallijn volgt met deze vriend. Er zijn drie van zulke verhaallijnen te vinden. Deze verschijnen pas als je bepaalde hoofdmissies hebt gehaald, waardoor je ze niet in één keer kan doorspelen. Zeer hinderlijk.
Wat is er te doen?
Los van het hoofdverhaal zijn er talloze zijmissies te vinden in Zweinstein, Zweinsveld en de wereld daaromheen. Tijdens de relatiemissies wordt bijvoorbeeld je vriendschap met de desbetreffende personage uitgediept en krijg je unieke spreuken of spullen. De docenten van Zweinstein geven je bovendien ook nog allerlei taken, die je kunt voldoen om nieuwe spreuken te leren. Verder zit dit spel echt helemaal vol geramd met verzamelobjecten. Ballonnen die je moet knappen door er doorheen te vliegen, sterke tegenstanders, magische dieren om te verzamelen, geheimzinnige kisten, Merlin Trials en nog veel meer. Door al deze activiteiten te doen verleng je het spel met ruim dertig uur. Zulke activiteiten worden echter op een gegeven moment wel wat eentonig, want als je er een aantal gedaan hebt weet je het wel.
De spelwereld is groot. Niet zo groot als andere rpg’s maar toch groot genoeg om lekker in te verdwalen. Maar zonder al deze activiteiten is de wereld eigenlijk toch best leeg. De activiteiten voelen al snel niet meer aan als bijzonder maar echt als een doel om de wereld op te vullen.
Zo zijn er bijvoorbeeld vijfenzestig Merlin Trials nodig voor je collectie, maar bevat de wereld er vijfennegentig. Deze moet je allemaal doen als je voor de trofeeën gaat. En ik kan vertellen dat vijfennegentig van die dingen oplossen echt ongelofelijk saai wordt. Net als alle ballonnen ploppen en kisten zoeken.
Het lijkt een trend in moderne spellen te zijn dat ze enorm groot moeten zijn, vol met quests. Dit werkt echter alleen als elke quest nog boeiend gemaakt kan worden. Helaas wil het nog wel eens voorkomen dat simpele ‘ik ben mijn ring kwijt, zoek hem en breng hem terug’ quests gebruikt worden ter vulling. Ook Hogwarts Legacy ontkomt helaas niet aan dit soort missies. En samen met de ongelofelijke hoeveelheid voorwerpen om te verzamelen, voelt dit dan ook weer als een spel zoals elk andere RPG van deze tijd. Wat mij betreft een gemiste kans.
Het hoofdverhaal en de unieke relatiemissies houden Hogwarts Legacy echt overeind, want als je die niet volgt maar echt gaat ronddwalen en de extra activiteiten doet, is de glans er na twintig uur echt wel van af. Een gemis, want dit spel had voor de Harry Potter fans echt uniek moeten zijn. Helaas is de huidige trend er één van kwantiteit boven kwaliteit.
Conclusie
Hogwarts Legacy heeft een leuk verhaal dat goed te volgen is, maar verschrikkelijk wisselvallig in tempo is. De tempowisselingen zijn wellicht te verklaren in de setting van een student die ook moet leren, maar toch vond ik het zonde dat soms zo de vaart uit het spel ging. De relatiemissies vond ik erg tof. De verhaallijn met de Zwadderaar Sebastian blonk bijvoorbeeld uit, interessant en erg grimmig.
Maar eigenlijk zijn dit toch wel de elementen die het spel omhoog houden. De overige missies die te vinden zijn door de wereld heen zijn wisselvallig. De een is echt tof en de ander is eigenlijk gewoon saai. De meeste missies zijn niet echt uniek maar gewoon dingen die we al in honderd andere rpg’s hebben gedaan. Maar dan in een ander jasje gestoken.
De wereld en vooral Zweinstein en Zweinsveld zijn prachtig vorm gegeven en het is echt een genot om die twee plekken te ontdekken. Maar verder is de wereld toch vooral echt leeg los van de activiteiten die na een tijdje echt vreselijk saai worden. Hierdoor is Hogwarts Legacy in mijn ogen wel een goed Wizarding World spel, maar echt wel een matige roleplay game. Het is echt voornamelijk voor fans van de Harry Potter boeken en niet zozeer voor fans van het Rpg’s genre. Want die halen hier niet hun voldoening uit.
Goeie, eerlijke recensie.