Over de auteur

Sunyi Dean (sun-yie dien) is een meermaals-net-niet-bekroonde auteur, geboren op het platteland van Texas, opgegroeid in Hong Kong en nu woonachtig in Noord-Engeland. Haar familie is tweetalig en van gemengde afkomst en ze heeft nog steeds familieleden in zowel Hong Kong als de VS.

Sunyi schrijft genre-overbruggende speculatieve fictie met een vreemde inslag. Haar debuutroman The Book Eaters, een horror-fantasyboek over verhalen en sprookjes met een duistere kern van familie en liefde, was meteen een #2 Sunday Times Bestseller. In mei 2026 komt haar volgende boek uit, The Girl with a Thousand Faces, dat zich afspeelt in historisch Hong Kong en eeuwenoude mythes en lokale legendes samenvoegt tot een verhaal over geesten, verdriet en vrouwen die niet vergeven. Daarnaast zijn er een aantal van haar korte verhalen gepubliceerd door onder andere Interzone, Grimdark Magazine en Tor Dot Com en komt later deze maand bij Bloomsbury de Monstrous Tales Anthology uit, waarin Sunyi Deans korte verhaal Eynhallow Sound zal staan.

In haar vrije tijd koopt ze graag whisky, verzamelt ze halters en sterft ze met plezier tijdens jiu-jitsu. Naast haar schrijfwerk is Sunyi Dean voornamelijk bekend door de Publishing Rodeo Podcast, die ze is gestart en samen presenteert met mede-Tor-auteur Scott Drakeford en waarin ze het eerlijk en openhartig hebben over de traditionele uitgeverijwereld. 

De afbeelding bij dit verhaal is van Lisa Haney.

Ik (Mieke, de vertaler) ben Sunyi ontzettend dankbaar dat ze me toestemming heeft gegeven om haar korte verhaal How to Cook and Eat the Rich te vertalen en hier te publiceren, zodat jullie, de lezers, ervan kunnen genieten in het Nederlands. Ik vind The Book Eaters een fantastisch boek en kan niet wachten op The Girl with a Thousand Faces, dus ik hoop van harte dat dit korte verhaal je overhaalt om meer van Sunyi Dean te gaan lezen (of bij een uitgeverij te gaan vragen om meer vertalingen van haar werk 😉 ).


Hoe de rijken koken en eten – Sunyi Dean
Vertaling door Mieke Boogaart

Een man krijgt de kans om op abonnementsbasis deel te nemen aan een exclusieve eetclub voor wie graag mensenvlees wil eten. Maar hij heeft er misschien een grotere kluif aan dan gedacht.

***

Gegroet, vriend!

Mijn excuses dat ik op uw stoepje sta te wachten, maar u was er niet toen ik eerder vandaag aanbelde en ik wilde u onderscheppen wanneer u thuiskwam. Heeft u misschien een ogenblik de tijd om – pardon, wat zegt u? Och, nee! Nee, lieve hemel, ik ben geen Jehova’s getuige of deur-aan-deurverkoper. Nee hoor, zo zit het niet. Het gaat over een aankoop die u probeerde te doen op de achtentwintigste juni van dit jaar, bij Neil’s Delicatessen op Cumberly Row…

Ah, nu heb ik uw aandacht. Nou, meneer, niet in paniek raken, niet zo bleek wegtrekken. Ik ben niet van de politie. Diepe zucht en even glimlachen, zo ja, meneer. U bent vergeten uw deur van het slot te halen, trouwens. Draai die sleutel maar om en dan zetten we dit gesprek binnen voort, denkt u niet?

Wat een fijn huis heeft u, meneer. Een open haard uit het georgiaanse tijdperk, nog in perfecte staat, en genoeg schilderijen om een museum mee te beginnen. Prachtig en smaakvol. Ik ben ook helemaal weg van dit behang in de woonkamer. En die handgeschilderde kraanvogels, wat een adembenemende kleur. Is het toevallig een ontwerp van Graham & Brown? Ah, Milton & King. Natuurlijk. Vind ik een goede keuze, moet ik zeggen. En deze bankstellen… u verdient aardig wat, of niet, meneer?

Groot gelijk, dat zijn inderdaad mijn zaken niet. Ik geef grif toe: ik ben een nieuwsgierige kerel. Maar die verwensingen zijn niet nodig, meneer. Ik ben hier niet om u te chanteren, als u daar soms bang voor bent. Ik zal maar gelijk ter zake komen, voordat u dadelijk nog een hartaanval krijgt.

Goed, op 28 juni heeft u navraag gedaan bij de weledele heer Neil Gazers, eigenaar van Neil’s Delicatessen op Cumberly Row, over de mogelijkheid exotisch vlees aan te schaffen. Klopt dat, of klopt dat niet, helemaal en als een bus?

Met stomheid geslagen, hè? Geen probleem, meneer, geen probleem, uw gezicht verraadt het al. En we hebben het van Neil zelf gehoord – hij is er een van ons – dat u langs bent geweest. Daarom ben ik hier.

Ik veronderstel dat u de geruchten heeft gehoord, het gefluister in die eliteclubs waar u zo dol op bent, over Neil’s Delicatessen. Voor een man als u, rijk en bereisd, een liefhebber van voortreffelijke diners en ongebruikelijke culinaire ervaringen, is het heel normaal om deze zondige nieuwsgierigheid te voelen, om te zoeken naar de ultieme ervaring… mensenvlees. Zeker heden ten dage, nu andere soorten vlees steeds zeldzamer worden.

Geloof mij maar, meneer, ik weet er alles van. U bent een man naar mijn hart. U zou zelfs kunnen zeggen dat er een aantal andere mannen zijn die uw interesse delen, uw honger naar het exotische. Genoeg van ons dat we een clubje op abonnementsbasis zijn begonnen. Een waarvoor ik u, vandaag, officieel mag uitnodigen.

Met uw goedkeuren, meneer, zou ik u graag deze brochure willen aanbieden, die is snel door te nemen.

DE VOLLE BUIKEN CLUB

‘Waarom zag men geen been in de kannibaal uitnodigen voor het diner? Hij had er de buik al vol van!’

WIE WIJ ZIJN

  • Een anonieme groep individuen, buitengewoon verenigd in ons streven om de grenzen van de culinaire kunsten op te zoeken, zelfs in deze magere en moeilijke tijden.
  • Lidmaatschap alleen op uitnodiging. Uitnodigingen worden verstrekt op basis van groepsconsensus.
  • Alle clubactiviteiten vereisen opperste geheimhouding en discretie.

HOE HET WERKT

  • Alle leden betalen eenmalig het inschrijfgeld van €3000,- en vervolgens maandelijks de contributie van €500,-.
  • Elke maand krijgt u een luxe maaltijdbox thuisbezorgd, met daarin suggesties voor recepten, de beste selectie exotisch vlees en zorgvuldig geselecteerde ingrediënten. Huisgemaakte lekkernijen in de privacy van uw eigen keuken betekent dat discretie gegarandeerd is.
  • Als u over zes maanden nog steeds lid bent, ontvangt u een uitnodiging voor een zeer discreet diner, de locatie wordt één dag van tevoren bekend gemaakt.
  • Aanwezigheid wordt aangemoedigd, maar is niet verplicht. Het wordt wel een onvergetelijke gastronomische ervaring!
  • De menukeuze zal via sms-bericht worden verstuurd, ook een dag van tevoren.
  • €5000,- voor het diner is te voldoen aan de deur, alleen contant.
  • Bon appétit, monsieur!

NOTA BENE

De VBC is niet aansprakelijk voor juridische consequenties die de leden ondervinden ten gevolge van hun eigen nalatigheid. We vragen u te allen tijden discretie en intelligentie uit te oefenen, en elk lid dat betrapt wordt op riskant of problematisch gedrag, zal uit de club worden gezet.

Een grap, meneer? Ik dacht het niet, dit is een serieuze zaak. U leek het niet zo grappig te vinden toen u in Neil’s Delicatessen stond, met uw hoed verfrommeld in uw hand terwijl u ieder woord er zwetend uit perste. Waarom zou het dan nu wel grappig zijn?

Misschien vindt u het wereldwijde gebrek aan voedsel dan ook een grap. Ik verzeker u dat het dat niet is, als iemand die ooit zelf aandelen had in de agrarische sector. De Vee-pandemie wordt elke dag erger, en dan hebben we het nog niet eens gehad over het agressieve graan-gehamster van sommige organisaties.

U bent zich er misschien niet van bewust, gezien zulke dingen te min zijn voor mannen als wij, maar de meerderheid van de populatie heeft zich al vier jaar geen vlees meer kunnen veroorloven. Ja, meneer, inderdaad, zo lang duurt het al. Vier hele jaren! Met brood en groenten gaat het snel dezelfde kant op, en tenzij een aantal van de embargo’s binnenkort wordt opgeheven, zal de massa niets anders resten dan verrijkte pap. Ik durf te wedden dat zelfs wij binnen een jaar of twee onze wenkbrauwen zullen ophalen over de prijs van rundvlees.

Natuurlijk is het geinige – en dit is wel een grapje, soort van – dat een menselijk leven even goedkoop en beschikbaar blijft als altijd. Een gemiddeld mens is even weinig waard als een koe, maar is wel in betere staat dan die arme, zieke dieren. Ironisch, gezien ze zelf niet veel beter zijn dan vee, de meesten dan toch: stom, gierig, houden altijd hun hand op. Vee heeft tenminste een doel: hun eigenaren voeden, terwijl zulk volk niks bijdraagt aan de maatschappij.

Ik zie aan de glinstering in uw ogen dat u het met me eens bent. Dat moet ook wel, anders was u Neil’s Delicatessen überhaupt al niet binnengestapt, natuurlijk. Het leven gaat door, hè? Degenen die zich culinaire ervaringen kunnen veroorloven, moeten dat blijven doen. Degenen die dat niet kunnen, zijn onderdeel van het probleem. Sociaal afval, zou je kunnen zeggen.

Weet u wat, meneer? Ik zal deze kosteloze welkomstbox hier achterlaten, die bevat recepten en een voorproefje van onze beste niertjes. Smaak zoals u nog nooit heeft geproefd, u zult de pan erbij aflikken!

Wat zegt u? O, geen zorgen. Daar hoeft u zich totaal niet druk om te maken, meneer. We eten misschien de armzaligen, maar we eten niet armzalig, als u begrijpt wat ik bedoel. Alleen niet-rokende, niet-drinkende, vegetarische exemplaren, voor de beste smaak en gifvrij vlees.

Gut, het wordt alweer laat, en we zijn beiden drukbezette mannen, volgens mij. Ik laat deze Welkomstbox hier achter op uw bank, met de brochure erbij, dan kunt u even rustig nadenken of de Volle Buiken Club bij u past. U hoeft niet vandaag al te beslissen! Op dit moment is alles nog gratis.

Ik geef u mijn nummer en dan kunt u mij laten weten of u zich wilt inschrijven. Nee, nee, blijf zitten. Ik kom er zelf wel uit.

Bon appétit, monsieur!


Welkomstbox: Proefrecept
Bakkersbonen op geroosterd brood

Dit charmante gerecht combineert twee Engelse klassiekers, witte bonen in tomatensaus op geroosterd brood en gebakken niertjes op geroosterd brood, tot niertjes(bonen) op geroosterd brood. Combineer basisingrediënten, kwaliteitsmensenvlees en ingrediënten op rantsoen die u zelf legaal kunt verkrijgen om deze authentieke, vullende en heerlijke maaltijd te bereiden!

Bakkers zijn een lekker, voedingsrijk onderdeel van de arbeidersklasse, die er vaak een goed voedingspatroon op nahouden en normaal gesproken in een hygiënische omgeving worden aangetroffen, wat ze tot een kwaliteitsmaaltijd maakt.

***

– 6 bakkersnieren, ongeveer 375 gram, ontveld
– 50 gram moter (mensenboter)
– 2 el kakkerlakkenbloem, gezeefd
– zout en peper, naar smaak
– 1 lab-gekweekte ui, dun gesneden
– 1 el gesynthetiseerd tomatenpoeder
– 1 el Apocalyps Mosterd™
– 300 ml gesteriliseerd water
– sneetjes bijenbrood
– meer moter, om te smeren
– een handje wilde peterselie, tijm en rozemarijn – (optioneel, afhankelijk van de lokale kweekrestricties)

Zie ommezijde voor bereidingswijze


Welkom, meneer! Het doet mij zeer deugd u te zien, moet ik zeggen. De locatie is misschien lastig te bereiken, maar ik beloof u dat het de moeite waard gaat zijn. We hebben echt een prachtige traktatie voor u vanavond.

Daarover gesproken, heeft u genoten van uw exotische maaltijdboxen de afgelopen zes maanden? We staan altijd open voor feedback om onze diensten te verbeteren.

Ha, zo horen we het graag, meneer! Geen klachten, geweldig. Ik denk dat andere klanten het met u eens zullen zijn, als ik dat mag zeggen zonder pocherig te klinken. Tussen u en mij, we naderen de vijftig abonnees. Dat is geen slecht aantal voor een niche start-upje.

Wat zegt u? Ah, helaas meneer, ik kan u niet verklappen waar we ons vlees vandaan halen. Topgeheime informatie is dat. Wees ervan verzekerd dat de kwaliteit altijd op peil blijft en dat er aan aanbod geen gebrek is.

Komt u deze kant op, meneer, en pas op uw knar. De balken van het plafond zijn vrij laag, vrees ik. Deze gang door. Mag ik uw jas aannemen? Nou, daar zijn we dan. U bent vanavond onze enige cliënt voor het diner; we vinden het te riskant als abonnees elkaar in levenden lijve ontmoeten. Hopelijk stelt dat u niet te veel teleur, meneer.

Als het een troost is, u bent niet helemaal in uw eentje. Tenzij u graag alleen wenst te dineren, wat natuurlijk uw goed recht is. Maar als u gezelschap op prijs stelt, dan wil ik u graag laten kennismaken met deze fijne mensen hier, die helpen de Volle Buiken Club te runnen. De man aan uw rechterkant, die zo verlegen zwaait, is Neil zelf, eigenaar van de fabeltastische Neil’s Delicatessen. Hij vergaart de ingrediënten voor de boxen, regelt het inpakken en de verzending en houdt de zaak draaiende. Sterker nog, deze exotische maaltijdboxen waren volledig Neils idee!

Ach, daar wordt hij bedeesd van, hij bloost zelfs. Neil haalde zijn inspiratie uit het glorieuze verleden, ziet u. Ooit, toen voedsel nog een tikkeltje beter beschikbaar was, konden gewone mensen allerlei abonnementsdiensten aan de voordeur geleverd krijgen. Exotische groenten, fruit, normaal vlees, koffie, bier, ga zo maar door. Ik denk dat die tijd niet snel weer zal aanbreken.

Maar goed, door met de kennismaking. Deze heer aan uw linkerkant is Todd. Dat is niet zijn echte naam hoor, het is een beetje een onderonsje; hij is namelijk onze slager, ziet u. O, meneer kent het personage Sweeney Todd niet? Nou, dat maakt niet uit, het is een behoorlijk ouderwets verhaaltje. Ik durf te wedden dat ze het niet meer op school onderwijzen. Straks brengt het mensen nog op ideeën.

Penny, aan het andere eind van de tafel, is onze vaste chef-kok en ons receptengenie. Briljante vrouw, eindeloos creatief, en goed in woordspelingen verzinnen. We houden van een goede culinaire woordspeling bij deze club. Ze is niet op de penning hoor, zoals haar naam misschien doet vermoeden, maar ze let er wel op als onze penningmeester, zogezegd.

En dan blijf ik over, maar mij kent u natuurlijk al, degene die nieuwe klanten binnenhaalt en het gezicht is voor het vriendelijke volk in deze kamer. Neem toch plaats, het eten wordt zo geserveerd. De beste haggis, koolraap en aardappelen, of zoals de Schotten zeggen ‘haggis, neeps and tatties’, die u ooit hebt gegeten, al zeg ik het zelf. Mag ik u, terwijl u wacht, een glas Spätburgunder aanbevelen voor bij uw maaltijd? Het echte werk, dertig jaar voor alle druiven verschrompelden gebotteld. Of misschien een paar vingers Lagavulin whisky? Die is nog ouder en zeldzamer!

Volledig met u eens, meneer, het moet simpelweg de wijn worden. Ik zal meteen een fles gaan openen.

Bon appétit, monsieur!


Recept 2: Mensenhaggis

Deze typisch Schotse klassieker staat al bijna twintig jaar nergens meer op de kaart, na de grootschalige ruiming van schapen tijdens de begindagen van de Vee-pandemie. Verschillende eetgelegenheden boden een tijdje een matig vegetarisch alternatief aan, totdat de torenhoge prijzen van graan, inclusief haver, het gerecht definitief de das omdeden.

Gelukkig zijn wij, hier bij de Volle Buiken Club, bezig geweest een versie van dit ondergewaardeerde gerecht te ontwikkelen en aan te passen om de unieke en complexe smaken van mensenvlees te etaleren. Probeer men-schaap, dan wilt u nooit meer terug naar gewoon schaap! (Niet dat u een keuze heeft, gezien de lammetjes niet meer schreeuwen.)

De kunst met mensenvlees is, zoals altijd, om een exemplaar te kiezen dat vrij is van schadelijke leefstijlkeuzes. Dat is hier extra van belang omdat haggis orgaanvlees bevat. Bijna elk mens is tegenwoordig noodgedwongen vegetariër, maar helaas is het aantal rokers en drinkers in de afgelopen decennia vervijfvoudigd.

Als u geen enkel menselijk individu kunt vinden dat zowel een geheelonthouder is, niet rookt, als voldoende lichaamsbeweging krijgt, dan zult u de ingrediënten bij verschillende exemplaren vandaan moeten halen.

***

– 1 mensenmaag (jong)
– 1 mensenlever (geheelonthouder)
– 1 mensenhart (hardloper)
– 225 gram mensennieren
– 115 gram moter
– 3 lab-gekweekte uien, gepeld
– 1 tl gesynthetiseerd korianderpoeder
– ½ tl gesynthetiseerde foelie
– 1 el Apocalyps Mosterd™
– 450 gram gekloonde havermout
– zout en peper
– gemengde kruiden (meegeleverd)

Zie ommezijde voor bereidingswijze


Moet u ergens heen? U hoeft zich niet te haasten, meneer, blijf toch zitten. Ja, ik weet dat u klaar bent met eten, maar onze zaken met u zijn nog niet afgehandeld. Ik ben bang dat ik ietwat terughoudend ben geweest met de waarheid. Mijn oprechte excuses daarvoor. Deze club is niet helemaal wat u denkt dat het is.

Eerder op de avond vroeg u me waar wij het vlees voor onze maaltijdboxen vandaan halen. Het antwoord is simpel, meneer: van onze klanten. Neil vindt nieuwe klanten via zijn delicatessenzaak en mond-tot-mond-geruchten, wij zorgen ervoor dat ze niet meer zonder onze overheerlijke maaltijdboxen kunnen, en na zes maanden nodigen we ze uit voor een privédiner waar we hun leven op humane wijze beëindigen, en dan sturen we hen in pakketjes op naar andere abonnees.  

Zo’n authentieke blik van verwarring! Zulk aandoenlijk gestotter! Meneer heeft gevoel voor drama, denk ik.

Ik zal het je letter voor letter uitleggen. Jij bent hier om geslacht te worden, jij stuk uitschot, parasiet, gierigaard, geldgraaier, hebzuchtige klotehuisjesmelker en nutteloze pennenlikker. Voor de allereerste keer in je nutteloze leven zal je eindelijk een hoger doel dienen.

Is dat duidelijk genoeg? Moet ik nog even doorgaan? Ik doe het gewoon. Nadat je zes maanden hebt gesmuld van andere rijke klootzakken, is het nu jouw beurt om de pot te vullen. Dus snijden we zo je keel door en hangen we je op aan je enkels tot al het bloed eruit is gestroomd, dan hakken en verpakken we je lijk in stukken en sturen we je op naar andere monsters op ons lijstje.

Je mede-abonnees ontvangen jou dan in hun maandelijkse box, met recepten om uit jouw vlees sappige stukken te snijden en je huid op te bakken tot die goudbruin en krokant is. Ze zullen je stoven in je eigen sappen en je darmen tot worsten draaien, ze zullen je vet veranderen in een heerlijke spread voor op brood terwijl ze je botten uitkoken voor een rijke bouillon. Er zal geen grammetje van je verspild worden. Zelfs de ogen hebben hun nut; heerlijk als ze ingemaakt zijn, zo zegt men, en nog medicinaal ook.

Uiteindelijk komen zij ook weer naar ons, en delen ze in jouw dood.

Dat is wat wij doen, meneer, en de hele reden dat deze club is ontstaan. Wij vangen verwerpelijke varkens zoals jij en leiden jullie een voor een en stuk voor stuk naar de slachtbank. Wij koken en voeren de rijken aan de rijken.

Och, bespaar me dat krijsende gemoraliseer van je! Ja, het is oplichting, nou en? Het geld dat we vragen betekent voor jullie soort helemaal niks, wisselgeld is het, maar voor ons betekent het alles. Ik kan er groenten en eerlijk voedsel voor mijn kinderen mee kopen. Mijn kinderen, meneer, die moeten opgroeien in een wereld die jij hebt vernietigd, die nooit meer fatsoenlijk kunnen eten omdat klootzakken zoals jij al het vlees hebben gehamsterd en al het graan onder embargo hebben geplaatst en alle prijzen hebben verhoogd. Allemaal terwijl jullie als een stel draken op jullie bergen met geld zitten.

Wij zijn in verhouding misschien maar boeren, maar genoeg boeren bij elkaar kunnen een draak verslaan.

Echt hoor, meneer, stop met rondrennen en schreeuwen. Hoge concentraties cortisol tasten de smaak van uw vlees aan. Die deur zit op slot; daar komt u niet doorheen. Die ramen zijn gewapend, dus beschadig uw handen niet met uw poging ze in te beuken. Goed zo, meneer. Een van mijn abonnees is dol op gebarbecuede vingers, maar alleen als ze niet beurs en gekneusd zijn.

Trouwens, de verdoving in die wijn zou nu elk moment moeten gaan werken. Dit zijn uw laatste momenten, meneer, en ik stel voor dat u ze waardig doorbrengt. Dit is een betere dood dan we de koeien ooit hebben gegund, en het is zeker niet erger dan de dood die u uw hypothetische slachtoffer zou hebben gegund.

Stop in hemelsnaam met dat gejammer. Nee, u krijgt verdorie geen genade! Zou u niet een van ons hebben vermoord en opgegeten? Heeft u uw mede-hoge heren niet opgegeten, zes boxen lang? Was dit niet uw oorspronkelijke bedoeling toen u naar Neil’s Delicatessen ging, toen u het inschrijfgeld betaalde, toen u hiernaartoe kwam vanavond? Kunt u me echt zeggen dat u een goed mens bent, meneer, of dat dit erger is dan het lot dat u een ander mens zou hebben toebedeeld?

Waar was uw genade op dat moment?

Kijk, dat lijkt er al meer op. Kniel maar voorzichtig, alsof u in de kerk bent, en laat de muur uw gewicht maar ondersteunen. Sluit uw ogen, leg uw kin maar op uw borst. Het is bijna voorbij en u zult er niets van voelen. Dat kan ik u wel beloven. Wij zijn tenslotte geen monsters.

Bon appétit, monsieur.


Recept 3: Een rijke (klootzak)stoofschotel

Werkwijze: Allereerst moet je een rijke klootzak vangen. Nodig hem uit voor een elitaire club waar hem wordt verteld dat zijn ‘behoefte’ aan vlees zal worden vervuld door het consumeren van armlastige burgers, en zodra je zijn vertrouwen hebt gewonnen en enkele maanden zijn geld hebt geïnd, slacht je hem en voer je zijn lijk aan de andere klootzakken.

Laat ze zichzelf maar dood vreten. 

***

– 50 gram moter
– 115 gram mensenspekreepjes
– 1 mensenbeen, gevild en uitgebeend, in stukjes van 4 cm gesneden
– 1 liter mensenbottenbouillon (gemaakt van het been dat u heeft uitgebeend)
– ½ el zeezout voor het vlees, en 1 tl voor de stoofschotel
– 1 tl zwarte peper voor het vlees, en ½ tl voor de stoofschotel
– 40 gram patentbloem of glutenvrije bloem*
– 1 lab-gekweekte ui, gesnipperd
– 4 teentjes Kan-Niet-Geloven-Dat-Het-Geen-Knoflook-Is, fijngehakt
– 680 gram Pseudo-Piepers, in kleine stukken gehalveerd of in vieren
– 4 Gerehydrateerde Wortels, geschild en in dikke stukken gesneden
– 450 gram gekweekte paddenstoelen, in dikke plakken gesneden
– 360 ml Penfolds Grange wijn (meegeleverd)
– 1 el tomatenpuree

Zie ommezijde voor bereidingswijze.


LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in