Na hartverscheurende verliezen en onmogelijke beslissingen in het eerste deel, Iron Widow, bevindt Zetian zich eindelijk in het centrum van de macht. Maar ze heeft ook ontdekt dat niets in haar wereld is wat het lijkt. Onthullingen over een vijand die een van haar grote liefdes gebruikt als gijzelaar, dwingen Zetian een bondgenootschap aan te gaan met een gevaarlijke man die ze niet simpelweg uit de weg kan ruimen. Hoewel ze elkaar niet mogen en niet vertrouwen, moeten ze samenwerken om hun gezamenlijke vijand te verslaan en een revolutie te beginnen tegen het onrecht in hun wereld. Maar de macht grijpen is makkelijker dan regeren en een revolutie loopt maar al te gemakkelijk uit de hand.
Huaxia’s voormalige elite slaat terug en het enthousiasme van het volk slaat om in paranoïde bloeddorst. Kan Zetian een rechtvaardige keizerin zijn en blijven? Of zal ze gedwongen worden te regeren met angst en geweld? Zal ze in haar zoektocht naar wraak en vrijheid bezwijken voor haar zwarte kant?
Chinese achtergrond
Heavenly Tyrant is het tweede deel van de Iron Widow-trilogie, een door de Chinese geschiedenis geïnspireerd Young Adult-verhaal dat een mooie mix van sciencefiction en fantasy is. Hoewel het nog niet eens een jaar geleden is dat ik het eerste deel las, merkte ik dat ik op een paar elementen na compleet vergeten was waar het verhaal over ging. Ik vond het ook moeilijk om alle Chinese namen uit elkaar te houden, maar uiteindelijk kon ik – met wat hulp van internet – het verhaal weer aardig aan elkaar puzzelen.
Waar het eerste deel op gang werd gebracht door Zetians verlangen naar wraak om de moordenaar van haar zus te vinden en het daarna tegen de gangbare orde op te nemen, heeft dit tweede deel een heel ander uitgangspunt. Nu staat Zetian in het centrum van de macht en is het de vraag hoe ze die macht gaat behouden en wat ze met die macht gaat doen. Dat betekent veel politiek. Heel veel politiek. Eigenlijk gewoon vijfhonderd pagina’s aan politiek, vol met acties om een kapitalistische samenleving om te buigen naar een socialistische vorm en de morele dilemma’s die erbij komen kijken wanneer je een bepaalde ideologie aan de wereld wil opdringen. Het is een boek met een reeks aan revolutionaire en contrarevolutionaire acties, wat uiteindelijk in een burgeroorlog uitmondt. Daarnaast is Zetian vooral bezig om vrouwen meer rechten te geven, wordt er hier en daar nog een Hundrun-aanval afgeslagen om dat gevaar niet helemaal te vergeten én nemen ze het in het geniep tegen de goden op die hen tot van alles dwingen.
Heel veel verschillende zaken dus, die allemaal veel voorbereidingen nodig hebben. Er staan veel toespraken in die het volk moeten overtuigen, die gelijkgestemden moeten overtuigen, die het hoofdpersonage zélf moeten overtuigen – er staan hele epistels over deze zaken in en daardoor verliest het boek volledig zijn vaart.
Chemie
Wat wel op de voorgrond staat, is Zetians relatie met de keizer, die ze zelf uit een tweehonderdjarige slaap heeft gewekt. Hij wil zich niet van haar ontdoen omdat ze zo’n machtige piloot is en zij heeft hem ook nodig: een gedwongen samenwerking dus waarbij hij haar min of meer overheerst. Aangezien zoveel tijd met elkaar moeten doorbrengen, was ik bang dat er meteen een lovers to enemies-verhaallijn zou opbloeien, maar hij verzekerde haar er – tot mijn opluchting – van dat hij haar niet aantrekkelijk vond. Of toch wel – want uiteindelijk draait het daar toch (weer) op uit.
In het eerste deel vond ik al dat ze weinig chemie had met de twee mannen met wie ze een relatie had en begreep ik niet waarom zij op haar vielen, aangezien ze niet echt een sympathiek personage is, en dat was nu weer zo.
Ik kon geen grip krijgen op hun relatie, waarbij ze elkaar dood wilden hebben, maar wel in lust uitbarstten. Het voelde niet gepast bij een Young Adult-verhaal – zeker niet omdat het tot nogal gewelddadige seks leidde. Hoewel dat niet in detail was uitgeschreven, gaf het een nare nasmaak en voegde het ook niet veel aan het plot toe. Daar kwam bij dat net twee partners wat kwijtgeraakt en hoewel dat verdriet af en toe wel werd aangestipt, voelde ik haar pijn niet. Net als in het voorgaande deel, vond ik het weer moeilijk om Zetians keuzes te begrijpen – op dit vlak, en op vele andere vlakken. Ik had geen klik met haar, noch met de bijpersonages, waardoor ik me op een gegeven moment echt door de zéshonderd bladzijdes moest worstelen.
Conclusie
Heavenly Tyrant is het tweede deel van de Iron Widow-trilogie. In tegenstelling tot het actievolle eerste deel, is dit deel een soort politieke verhandeling vol toespraken, acties en tegenacties die op een beschrijvende manier worden weergegeven, waardoor het tempo behoorlijk laagt ligt in dit behoorlijk lijvige werk van zeshonderd pagina’s. Er zijn weinig verrassende wendingen, de ware aard van de goden tegen wie ze vechten ligt er te dik bovenop en de besluiten van de hoofdpersoon waren wederom moeilijk te doorgronden. Hoewel het eerste deel me al niet echt wist te overtuigen, deed het tweede deel dat helaas nog minder.
