Levensechte personages in Hart van de Dwergen II van Markus Heitz

Het Hart van de Dwergen 2 is het negende Dwergen boek van de Duitse fantasy grootmeester Markus Heitz over zijn baardige volkje in het Veilige Land. Het is ook het afrondende deel van het tweeluik Het Hart van de Dwergen en geeft onze nieuwe helden weer een waardig einde. Voor nu in ieder geval, want ook dit boek laat weer kleine mogelijkheden achter voor eventuele vervolgen…

Het verhaal

Het boek opent direct na het einde van het vorige deel. Silbalyn ontsnapt uit Kràg Tahuum en wordt achterna gezeten door schaduwwezens die de bezeten Rodana creëert. Gelukkig weet ze te ontsnappen en rijdt ze recht naar het gebied van de Derde om koningin Regnorgata op de hoogte te stellen van wat zij heeft gezien, namelijk de vermeende dood van Tungdil en Hantu.

Ondertussen reist Goïmron ook naar Regnorgata om te vragen of ze Rodana kunnen bevrijden en komt de voorspelling van Baëndala uit. Met haar vurige vermogens die zij, net als tweelingbroer Grimkop, bezit, maakte zij een voorspelling dat er honderd Orcs zouden verschijnen in de hal van de Tweeden. Deze Orcs verschijnen inderdaad en ze zijn gigantisch, sterk en nachtblauw zoals Borkon. Een vrede en een deal wordt gesloten tussen de Dwergen en deze nieuwe Orcs om Borkon te stoppen, die zoals verwacht met een sluw plan bezig is.

Dit boek voert in een rap tempo alle openstaande verhaallijnen op en geeft er daarnaast de ruimte aan een aantal nieuwe verhaallijnen. Strijd, intrige en meer vragen dan antwoorden achtervolgen elkaar snel op terwijl het Veilige Land zich weer klaar maakt voor een grote oorlog. De tijdsspanne in dit boek is een seizoen, de herfst, waarin echt alles samenkomt tot een grote climax die zowel bevredigend als onbevredigend is.

Het blijft inmiddels een vast recept van Heitz voor zijn Dwergen boeken en eigenlijk verveelt het na negen delen nog niet. Er gebeuren dingen die mij weer echt op het puntje van mijn stoel hebben laten zitten en waar ik echt boos om werd. Daar is Heitz goed in, mijn gevoel voor de Dwergen aanwakkeren. Ik zal hen daarin altijd een warm hart toedragen.

Vragen en antwoorden

Na het einde van het vorige deel hadden we meer vragen dan antwoorden en sommige worden dan ook eindelijk beantwoordt, zoals de afkomst van Vraccimbur en waarom Xanomir de urgente drang heeft om onder water zijn missie te voltooien. Maar er zijn ook meer vragen bijgekomen, want het Veilige Land wordt iets verder uitgediept met nieuwe wezens en steden in de Binnenzee. Die stukjes wereldbouw leveren echter weer meer vragen op dan antwoorden en werden voor mij onbevredigend afgesloten. Ook over de omstandigheden van de dood van Tungdil, het Hart van ALLE Dwergen, en zijn laatste rustplaats blijven we ook nog enigszins in het ongewisse.

De grote climax, het grote kwaad dat het Veilige Land volledig gaat verwoesten, blijft uiteindelijk wat aan de vage kant. We leren niet echt wat het is en het wordt al vernietigd voordat we het ook maar echt in beeld krijgen. Het wordt dan wel weer op een geheel logische manier vernietigd, dat dan weer wel. Maar het blijft toch een tikkeltje jammer want er had naar mijn idee zoveel meer mee gedaan kunnen worden.

Wat dit boek in ieder geval wél met je doet is je laten voelen. Het Hart van de Dwergen kan op meerdere manieren geïnterpreteerd worden en dit boek heeft daarmee echt de juiste titel.

Conclusie

Mijn stukje hierboven klinkt dan wat aan de negatieve kant maar een slecht Dwergendeel was dit echt niet. Heitz is meester in zijn personages zo levensecht maken dat je er wat bij voelt. Ik ben zo ontzettend opgelucht dat zowel Grimkop als Barbandor alle avonturen hebben overleefd. En het moment van Tungdils verschijning was krachtig en liet mij zeker niet onberoerd. Voor mij, en voor vele andere dwergen was en is hij het Hart.

Ja, het boek had best wat meer baat gehad bij een wat uitgebreidere climax, maar aan de andere kant laat dit boek je als lezer weer als vanouds voelen hoe het is om deel uit te maken van de dwergengemeenschap in het Veilige Land. Ook dit deel is weer voorzien van alle kenmerken die de vorige Dwergen boeken zo goed maakten. Ik ga ze dan ook zeker niet opnoemen om weer in herhaling te vallen. Het volstaat om te zeggen dat ook deel negen weer echt doordendert als een trein.

Nieuwe zaadjes zijn geplant voor een vervolg en daar kijk ik dan ook echt naar uit. Hoe lang wachten dat wordt is nog onbekend, want de meester zelf heeft aangegeven dat hij eerst weer andere dingen wilt schrijven. Voor nu is het dus even een afscheid van onze vrienden en zullen we het even moeten doen met deze laatste spurt van Heitz. De afgelopen vier boeken hebben een geheel nieuwe generatie dwergen op de kaart gezet die inmiddels minstens net zo memorabel zijn als de oude helden van weleer.

• Koop bij BOL.com