Interview | Markus Heitz over zijn Terugkeer naar de Dwergen

Vandaag verscheen De Terugkeer van de Dwergen, het zesde deel van de Dwergenserie van Markus Heitz. Deze Duitse bestsellerauteur keert daarmee na zes jaar terug bij dit geliefde fantasyras om een geheel nieuw verhaal te vertellen. We vragen hem over hoe hij het vond om weer een verhaal in het Veilige Land te schrijven en welke verhalen we nog meer kunnen verwachten.

---

De Dwergen zijn populair over de hele wereld en ik merk de vreugde onder Nederlandse fans dat je de serie weer hebt opgepakt. Was er een speciale reden om weer aan het werk te gaan met het verhaal van de Dwergen?

Nee, er was eigenlijk geen specifieke reden – gewoon om weer plezier te hebben met de wereld en het universum. En natuurlijk ook cruciaal: ik wist welke nieuwe avonturen ik wilde vertellen en hoe. Nadat ik de beslissing had genomen om niet gewoon door te gaan met het verhaal na boek 5, maar om Het Veilige Land een tijdsprong te geven en zo zich de mogelijkheid te geven te veranderen, borrelden de ideeën gewoon op. En ik kan jullie vertellen dat er nog veel meer komt!

Is het voor jou gemakkelijk om weer in deze serie te duiken, of moet je je geheugen ook weer even opfrissen om bepaalde details te kunnen gebruiken in het te schrijven verhaal?

Natuurlijk lees ik mijn voorgaande boeken nog eens na om terug te keren naar de wereld, om het daarna overigens drastisch te veranderen, zowel het landschap als de relaties tussen volkeren en rijken. Kleine dingen uit deel 5 spelen een beslissende rol in deel 6, maar ik vertel daar liever niet teveel over.

Je moet ook niet vergeten: er zijn meer dan 6 jaar en minstens tien nieuwe romans in andere genres en werelden verschenen tussen De Dwergen deel vijf en zes. Ik kan me echt wel aardig wat herinneren, maar zeker niet alles.

Voor ons als lezers zijn de goed uitgewerkte wereld wereld, de toffe personages en interessante wendingen in de verhalen de grootste redenen om van de Dwergen-boeken te houden. Wat maakt het voor jou leuk om deze boeken te schrijven in vergelijking met je andere schrijfprojecten?

Ik zou mijn verschillende werelden die ik geschapen heb niet willen vergelijken, elke setting heeft zijn charme, zijn speciale personages, die op telkens weer uniek zijn. Maar natuurlijk hebben de dwergen een ander gevoel voor humor, een andere schrijfstijl dan in een sciencefictionwereld of een duister mysterie universum. Hoe dan ook, schrijven is altijd leuk, wat voor mij de belangrijkste vereiste is.

Je keert als lezer terug naar een bekende dwergenwereld die een aantal verrassingen in petto heeft, waaronder duikboten, nieuwe rassen en andere soorten magie.

Ik kan me voorstellen dat je als schrijver favoriete personages had om te schrijven (net als wij als lezers om te volgen). Nu speelt het verhaal zich lang na het laatste boek af, had je er spijt van dat je niet over personages uit oudere boeken kon schrijven of was je vooral blij om weer nieuwe personages te introduceren?

Nee, ik heb zeker geen spijt. Soms is het gewoon beter voor geliefde en populaire personages om ze een welverdiend pensioen te geven, dan om ze wederom avonturen te laten beleven die aanvoelen als een slechte kopie van wat je eerder al hebt geschreven. Nieuwe metgezellen, nieuwe avonturen, nieuwe manieren om de wereld te ontwikkelen, andere verhalen vertellen en toch niet alles wat bekend is overboord gooien. Dat heb ik geprobeerd. Je keert als lezer terug naar een bekende dwergenwereld die een aantal verrassingen in petto heeft, waaronder duikboten, nieuwe rassen en andere soorten magie.

Je hebt al een hele lijst met boeken op je naam staan, merk je dat veel van je lezers je vragen om bepaalde series te voltooien, of een vervolg op hun favoriete boekte schrijven? En voel je daar enige druk van?

Nee, daar maak ik me geen zorgen over. Alles op zijn tijd. Ik schreef al dat het voor mij de doorslag geeft om plezier te hebben in het ontwerpen en vertellen van verhalen. Natuurlijk is schrijven tot op zekere hoogte een ambacht, dus ik zou gemakkelijk vast kunnen zitten aan deel 481 van De Dwergen (wat een beetje overdreven is, oké) – maar zou dat geen onbeduidend, zielloos lopende bandwerk zijn? Zou dat goed zijn voor het verhaal, voor de personages, en voor mij en het lezerspubliek – alleen omdat velen (en misschien een uitgever) willen dat er een vervolg komt? Nee, zeker niet. Dus ik luister liever naar mijn innerlijke zelf en DAN maak ik vervolg als die impuls uit mijzelf komt. Al het andere loopt voor niemand goed af, geloof me.

Na de twee delen van het zesde Dwergen boek is het zevende boek ook al in de maak. Was dat verhaal tijdens het schrijven van deel 6 ontstaan, of al vanaf het begin het plan?

Delen 7.1 en 7.2 zijn al lang af. En ja, dat was vanaf het begin het plan, en dan hebben we het nog niet eens over de Alfen gehad. Ze dringen zich ook weer op om hun versie van het verhaal te vertellen. Maar dat duurt nog even. Eerst nog een andere fantasyserie die ik moet afmaken.

Delen 7.1 en 7.2 zijn al lang af. En ook de Alfen dringen zich weer op om hun versie van het verhaal te vertellen.

Je hebt heel wat boeken geschreven in allerlei verschillende genres. Doe je dat om jezelf elke keer weer uit te dagen, of is het vooral gebaseerd op het type verhaal dat je wil vertellen die een bepaalde vorm nodig heeft?

Ik heb gewoon te veel ideeën van verhalen in verschillende genres. Ik was een klassieke Pen & Paper rollenspeler in de jaren ’80 en ’90 en sindsdien ben ik eraan gewend geraakt om te reizen en me op mijn gemak te voelen in verschillende universums. De mogelijkheden zijn vrijwel eindeloos, net als de setting en sfeer die je kunt creëren. Wereldbouwen is gewoon superleuk, en zoals je misschien al geraden hebt, vereisen sommige ideeën specifieke werelden.

Fantasy is erg populair op de verschillende streamingkanalen, zijn er wellicht ook al plannen voor het maken van een Dwergen tv-serie?

Er waren absoluut geregeld projecten die op de planning stonden, maar ze gingen net zo vaak weer niet door. In de tv- en streamingwereld werkt de tijd toch iets anders. Je hebt enorm veel geduld nodig en moet er gewoon niet teveel van verwachten. Ik wacht het rustig af. Mijn motto is: hoop op het beste en reken op niets. Ik bedoel dat niet slecht, maar het is een heel andere markt met heel andere wetten. Voor producenten kost het produceren van een serie veel geld als je kijkt naar het budget, dat niet zomaar uitgegeven kan worden.

Deel 1 is vanaf vandaag te bestellen via je lokale boekhandel of online. Deel twee zal in september verschijnen.