Marguerite groeit op met twee briljante wetenschappers als ouders. Ze hebben een apparaatje uitgevonden waarmee je door verschillende dimensies kunt reizen en in steeds een andere versie van je eigen leven terechtkomt.
Het omslag, de flaptekst en het concept van Duizend stukjes van jou zijn pakkend en meeslepend. De uitwerking heeft echter wat haken en ogen. Gray heeft de bekende formules in YA, zoals de driehoeksverhouding en een meisje dat meegesleept wordt in onverwachte gebeurtenissen, gebruikt om een verhaal te schrijven dat vooral interessant is door de formule van het dimensiereizen en de uitwerking van de intrigerende verschillende dimensies. Het boek bevat veel herhaling, veel verwarrende (onlogische) tieneremoties en een wat voorspelbaar plot. Toch leest Duizend stukjes van jou makkelijk en zal daardoor bij de meeste YA-lezers in de smaak vallen. Hoogtepunt van het boek was de Russische dimensie in Romanov stijl, waarin zowel cultuur, emoties en spanning een evenwichtige meeslepende mix vormen. Als de andere hoofdstukken op dit niveau zouden zijn geschreven, zou het boek op zijn minst memorabel zijn voor het YA-genre. Niet op zijn minst ook door de filosofische discussies die het boek terweeg brengt.
Ik heb zitten twijfelen tussen 3,5 of 4 sterren, maar ga toch voor de vier.
To the stars who listen and the dreams that are answered